ABD'nin bombardıman uçağı Türkiye Sovyetler Birliği sınırında Soğuk Savaş'ın gerektirdiği şekilde görevini tamamladıktan sonra tekrar ABD'ye dönmek için havalandı. B-52 İspanya üzerinde yakıt ikmali yapmak üzere bir KC-135 tankeri ile buluşacaktı. 29 yaşındaki Hava Kuvvetleri pilotu Yüzbaşı Charles Wendorf bombardıman uçağının kontrolünü, yakıt ikmal noktasına yaklaşırken Larry Messinger'den almasını istedi. 17 Ocak sabah saat 10'da iki uçak İspanya'nın doğusunda birbirine yaklaşmaya başladı. Bu arada uçağın kontrolünü elinde bulunduran Messinger bir şeylerin yanlış olduğunu fark etti.
Yanlış olan şey tam bir cehennemin önünden geçmek gibi etki yarattı ve B-52 tankerle çarpıştı. KC-135'ün gövdesi ayrıldı ve jet yakıtı bombardıman uçağının üzerine döküldü. Patlama iki uçağı da parçalarken birçok asker hayatını kaybetti. Bazıları paraşüt vasıtasıyla kurtuldu. Uçağın enkazı ise Palomares bölgesine düştü. O zamanlar bir askeri polis memuru olan John Garman verdiği demeçte "kaos" ifadelerini kullanırken bombardıman uçağının enkazının bir kısmının okul bahçesine düştüğünü söyledi. Ancak bir sorun vardı uçakta bulunan 4 nükleer bomba kaybolmuştu. 17 Ocak akşamı askerler ve ABD'li personeller B-52'nin taşıdığı dört nükleer bombayı aramaya devam etti.
Her biri 1.45 megaton patlayıcı gücü olan bombalar, Hiroşima'ya düşen bombanın yaklaşık 100 katı etkideydi. Biri bozulmadan kurtarıldı, ancak diğer üç bomba ev boyutunda kraterler oluşturarak etrafa plutonyum saçan patlamalara sebep oldu. 22 yaşındaki tromboncu Frank B. Thompson verdiği demeçte "Radyasyon ya da plütonyum ya da başka herhangi bir şey hakkında konuşma yapılmadı" dedi Thompson ve arkadaşları nükleer etkinin olduğu bölgelerde hiçbir koruyucu elbise olmadan günlerce kaldılar.
Bu arada 4. bomba Akdeniz'e düşmüştü ve bulunması o kadar kolay olmadı. Bombanın denize düştüğünü öğrenen ABD'li yetkililer önce bombanın aranma alanını 27 mil kareye düşürdü. Daha sonra arama çalışmalarına yardımcı olmak için 11 Şubat'ta Deniz Kuvvetleri, Alvin'i çağırdı; 6 metre uzunluğunda, 2 metre genişliğinde, 13 ton ağırlığında bir dalgıç. Bir pilot, bir gözlemci ve birkaç kamera taşıyan Alvin 2 bin metreye kadar dalış yapabiliyordu. Ancak Alvin'in teknolojisi arama çalışmalarına herhangi bir katkı sağlamadı ve 1 Mart'a kadar herhangi bir bulguya rastlanmadı. Bomba tam düşmesinin üzerinden 81 gün sonra çıkarılabildi.
ABD hükümeti 536 İspanyola çeşitli iddialar için 710.914 dolar ödedi. Bombanın yerini gösteren balıkçılar 5 milyon dolarlık dava açtı ve sonunda 14.566 dolar kazandı. Madrid sokaklarında "Katil Yankee" sloganları atıldı. Ancak bir sorun herşeyden büyüktü. Bombanın düştüğü bölgede ağır derecede radyoaktif kalıntı vardı. 1990'lı yıllardaki testler köyde yüksek seviyede Amerikan bombası izi bulundu. Daha fazla test yapıldığında 50.000 metreküp toprakta radyoaktif kaldığı ortaya çıktı. ABD, 2015 yılında köyde kalan nükleer bombanın radyoaktif kalıntılarını temizlemeyi kabul etti.
Öte yandan ABD, kendi araştırmacılarının da büyük hastalıklarına sebep oldu. The Times tarafından 2016'da tespit edilen 40 araştırmacıdan 21'inde kanser vardı ve 9'u hayatını kaybetmişti. Araştırma ekibinde yer alanların çoğu Hava Kuvvetleri'ni kendilerine koruyucu elbise vermemekle ve İspanyolların yemediği bitkilerin birliklere gönderilmesi sebebiyle suçladı. Hatta bir askere bir plastik torba verilerek radyoaktif parçaları elle toplaması istenmişti. Kalıntıların etkisi hala devam ediyor ve bize net bir şey gösteriyor. Her şey Hollywood filmleri kadar insancıl ve ultra güvenlikli olmadı.
