Psikolojik durumlarda kullanılan ilaçların sadece suları değil, sular içindeki hayatı da etkilediği yönündeki kanıtlar son yıllarda oldukça artmış durumda. Fluoksetin de bu ilaçlara bir örnek. Ticari adıyla 'Prozac' olarak bilinen bu ilaç, normal şartlar altında serotonin emilimi gerçekleştirecek olan nöronlardaki taşıma kanallarını bloke eder. İnsanlarda, serotonin emilimini bloke eden ilaçlar depresyondan kurtulmaya yardımcı olabilir ancak bu nörolojik yapıya sahip olan tek canlı insan değil.
Sivrisinek balıkları incelendi
Araştırmacılar, sivrisinek balığının (Gambusia holbrooki) grup halinde yiyecek ararkenki davranışlarını incelediklerinde antidepresan atıklarının balıkların sosyal etkileşimlerinde tekil balık çalışmalarında gözlemleyemeyeceğimiz etkiler oluşturduğunu fark ettiler.
Avustralyaa Monash Üniversitesi'ndeki araştırmacıların yürüttüğü yeni çalışma, psikoaktif maddelerin sualtı yaşamını nasıl etkilediğine dair yürütülen çalışmaların potansiyel bir kusurunun altını çiziyor. Biyolog Jake Martin, "Sonuçlar kayda değer çünkü sosyal izolasyonda davranışsal testler, kimyasal atıkların grup halinde yaşayan türleri etkileyebilecek çevresel riskleri öngörmekte yeterli olmayabilir" açıklamasında bulundu.
Hayvanları grup halinde incelenmesiyle farklı veriler elde edildi
Araştırma ekibi, sayının etkisi olup olmadığını öğrenmek için doğal alanlarından alınmış dişi sivrisinek balıklarının bazılarını tek, bazılarını üçlü gruplar halinde akvaryumlara koydu. Bazılarına yüksek ya da düşük dozda fluoksetin verilirken, bazıları hiç ilaca maruz bırakılmadı. Avlanma sırasında yalnız balıklarda bir değişiklik olmazken grup halinde avlandıklarında avlanma yeteneklerinde farklılıklar görüldü. Sürüdeki rekabet, balıkların olabildiğince çabuk yeme ihtiyacını körüklediğinden farklılıklar ağırlıklarına bağlıydı. Fluoksetine maruz kalmamış balıklar arasındaki yarış, sürüdeki üyeler arasındaydı. Ağırlıkları ne kadar birbirlerinden farklıysa o kadar agresif biçimde avlandılar. Yüksek dozda fluoksetin verilen balıklarda ise daha durgun davranışlar gözlendi.
Açıkça görülüyor ki farmasötik atıklarla başa çıkma yöntemlerimizde sorunlar var. Fluoksetin gibi maddeler milyonların sağlığı açısından hayati rol oynuyor. Bu da kullanılmamış farmasötik maddeleri nasıl imha ettiğimizi önemli kılıyor. Ayrıca bu çalışma, daha sonra yapılacak çalışmalarda da hayvanların bireysel ve grup içindeki davranışlarının farklarının gözetilmesi gerektiğini ortaya koyuyor.
