MIT Araştırmacıları, Karbondioksit Sorununa Çok Daha Kolay ve Ucuz Bir Çözüm Buldu

Bacalardan çıkan karbondioksiti yakalamak ve doğrudan havadan uzaklaştırmak, iklim değişikliğinin yıkıcı etkilerini önlemenin tek ve en önemli yolu olabilir. Bu noktada karbondioksiti yakalamak isteyen MIT mühendisleri, günümüz teknolojilerinden çok daha az enerji harcayan ve maliyeti çok daha düşük olan bir cihaz geliştirdiler.

Enerji ve Çevre Bilimi dergisinde yayınlanan cihaz, bir pili anımsatıyor ve havadaki elektrotların üzerinden geçen karbondioksiti emiyor. Cihazın ihtiyaç durumuna göre gerektiği kadar büyük veya küçük yapılabileceği, böylelikle de farklı karbondioksit emisyon kaynaklarında kullanımının kolaylaşacağı belirtiliyor.

Yeni yöntem, mevcut teknolojilerden çok daha az enerji harcıyor:

Cihaz, günümüzdeki karbon yakalama tekniklerinden farklı olarak oldukça geniş bir yoğunlaşma aralığında çalışıyor. Bu nedenle fabrikadan ve santral bacalarından çıkan karbondioksiti temizlemek veya daha düşük seviyelerde bulunduğu atmosferden doğrudan çekmek için dahi kullanılabiliyor.

Mevcut yöntemler, bacalardan çıkan karbondioksiti absorbe etmek için tipik olarak aminlerin sulu solüsyonunu veya katı sorbent materyallerini kullanıyor. Bu yöntemlerde karbondioksiti serbest bırakmak ve amini yeniden kullanmak için çözeltinin ısıtılması gerekiyor ve bu, çok fazla enerji tüketiyor. Ayrıca teknoloji, havada bulunan düşük yoğunlaşma oranlarında da çalışmıyor. Climeworks gibi şirketler, karbondioksiti doğrudan havadan emmek için özel filtreler geliştirdiler ancak bunlar da yetersiz kalıyor.

MIT tarafından geliştirilen bu yeni sistem ise sadece elektrik kullanıyor, bu yüzden yenilenebilir enerji ile çalışıyor diyebiliriz. Cihaz, iki farklı kimyasal bileşikle kaplanmış, iki ince ve esnek elektrot levhası içeriyor. Yükleme sırasında poliantrakinon adı verilen bileşiklerden biri, karbondioksit ile reaksiyona giriyor ve gazı elektrotla birleştiriyor. Boşaltma işlemi ise karbondioksiti serbest bırakır ve kinonu (TÜBA Terim: Canlılarda elektron ileti süreçlerinde işlev gören ve benzenden türeyen bileşikler için kullanılan genel terim​) tekrar kullanmak için serbest kılar.

Sistem, yakalanan her ton karbondioksit başına yaklaşık bir gigajoule enerji kullanıyor. Bir araştırmacıya göre aynı miktarda karbondioksiti yakalamak için gerekli enerji kullanımı, mevcut sistemlerle 10 katına çıkabiliyor.