Uzay mekiklerinden, sürat araçlarından ve daha bir çok yüksek süratle hareket eden teknolojik aletten biliyoruz ki, küçücük bir parça bile hızla hareket eden bir cisme zarar verebilir. Sadece cismin değil, parçacığın da yüksek süratlerle hareket ediyor oluşu, aynı etkiyi gösterir.
Bugüne kadar bu bilgi zaten biliniyordu. Fakat bu zararın nasıl ve neden gerçekleştiğinin net bir açıklaması yoktu. Özellikle uzay çalışmalarında görülen zararlar, yalnızca hasar oluştuktan sonra incelenerek fikir yürütülen bir çalışma ile tahmin ediliyordu.
MIT mühendislerinden kurulan bir ekip sonunda yüksek süratlerle hareket eden bu parçacıkları görüntüleme kapasitesine sahip bir kamera ürettiler. Bu kamera saniyede 100 milyon görüntü (100 milyon FPS) elde edebiliyor. Bu sistem sayesinde, aşırı hızlı hareket eden parçacıkların kaydedilmesi ve yüzeye olan etkilerinin ne yönde olduğu incelendi.
Ekip test için özel bir deney ortamını kurduktan sonra, teneke bir yüzeye lazer kullanarak hızlandırdıkları parçacıkları çarptırdılar. Kayıtlar incelendikten sonra görüldü ki aslında parçacıklar çarpmanın etkisiyle değil çarptıkları yüzeyin erimesine neden olarak hasar veriyorlarmış. Bu bilgi gelecek yıllarda yapılacak olan uzay yolculukları, gezegen keşifleri ve hatta dünyamızda bile bir çok endüstriyel alanda oldukça işe yarayacak.
Testlerde kullanılan malzeme tenekemsi ince bir yapıdan oluşuyor. Bu nedenle deneyler daha kalın materyallerle de devam edecek ve etkilerin nasıl olacağı gözlemlenecek. Bu sayede de yarış araçlarından tutun, her sene uzaya fırlatılan roketlere, Marsa gönderilen robotlara kadar bir çok taşıtın daha az zarar görmesi için gerekli malzemelerle üretilmesi sağlanacak.
