Harrison H. Schmitt, 1972 senesinde Apollo programıyla Ay’a iniş yaptığında taş örnekleri toplamıştı.
İniş modüle girip üstünü çıkardığında ise Ay tozuyla olan teması, alerjik tepkimeye yol açmıştı! Bu ilginç deneyimin detaylarına birlikte bakalım.
Harrison Schmitt, Ay vadisi Toros Littrow’dan taş örnekleri topluyordu.
Aynı zamanda bir jeolog olan Apollo 17 astronotu, Aralık 1972’de görevini yaparken Ay’dan topladığı taş örnekleriyle iniş modülüne geri döndü. Kıyafetleri ve ekipmanları Ay tozu olmuştu. Üstündekileri çıkardığında ise modüle Ay tozu yayıldı.
Schmitt, deneyimini kendi sözleriyle şöyle anlatıyor:
"Tozu ilk kokladığımda alerjik reaksiyon gösterdim, burnumun içi şişti, sesimden duyabiliyordunuz. Sonra yavaş yavaş geçti ve dördüncü kez ay tozunu soluduğumda fark etmedim."
Genel olarak gözlerde kaşıntı, hapşırma ve burun tıkanıklığı gibi çeşitli alerjik reaksiyonlar göstermişti ve Schmitt’in yaşadığı bu durum; NASA’ya da sürpriz olmuştu.
Peki Ay tozu tam olarak nasıl bir şey?
Ay tozu, son derece ince ve keskin parçalardan oluşuyor. Bu parçalar, Dünya’daki herhangi bir ortamdan farklı çünkü Ay’da rüzgâr yok. Bu da toz parçacıklarının keskin ve köşeli olmasını sağlıyor.
Keskinlik, insan vücuduyla temas ettiğinde tahrişe ya da alerjik reaksiyonlara yol açabiliyor.
Schmitt’in yaşadığı durum ise Ay’da yapılacak gelecek görevlerde astronotların güvenliği açısından önemli bir bilgi kaynağı olmuş oldu.
İlginizi çekebilir:
