Çıplak gözle göremediğimiz yapıları incelemek için mikroskop adlı cihazları kullanıyoruz. Bu yapılar zaman içerisinde oldukça büyük gelişim gösterdi. 1959’da mikroskopların daha da gelişmesi için çağrı yapan fizikçi Richard Feynman bile bu kadarını düşünmemiş olabilir.
Yeni çalışmada bilim insanları, sanal gerçeklik ile gelişmiş bir mikroskobu bir araya getirmeyi başardı. Böylece özellikle tıp alanında daha önce yapılmadığı kadar ince teşhisler yapılabilecek ve hastalıkların kökenine inilebilecek.
Bir nöronun yolculuğu
Bu hafta Nature Medicine dergisinde yayımlanan bir makalede, çok gelişmiş bir mikroskop ve bir sanal gerçeklik sistemi sayesinde hücrelerin yapılarının bile incelenebildiği bir sanal gezinti yapılabildiği ortaya koyuldu. Bu sistemde gördüğümüz yapı, önceden oluşturulmuş bir görüntüyü değil anlık olarak hücredeki faaliyetleri gözlemlemeyi sağlıyor.
Süper çözünürlüklü mikroskop kullanılarak alınan görüntü sanal gerçeklik ortamına aktarılıyor. Kullanılan yazılım, iki boyutlu veriyi 3 boyutlu görüntü haline getiriyor. Neredeyse kişiselleştirilmiş bu biyolojik deneyimler sayesinde doktorların hastalıkların nedenlerini daha iyi tespit edebilmesi planlanıyor. Bu sayede de daha önce sebebi bulunamamış hastalıkların nedeni çözülebilecek.
Makalenin yazarlarından Cambridge Üniversitesi biyofiziksel kimyager Steven Lee, gazetecileri de bir tura çıkardı. Lee ve ekibi, 3D görüntü analiz firması Lume VR ile birlikte bu cihazı geliştirdi. Açıklamalara göre doğadaki desenleri anlayabilmek doğayı anlamanın temelini oluşturuyor.
İstenen bölgeleri incelemek mümkün
vLUME adlı yazılımla birlikte bilim insanları seçilmiş bir bölgeyi özel olarak izleyebilecek. Gazetefcilerin katıldığı bir turda, bir sinir hücresi ve bu hücrenin alt kısımları detaylı şekilde incelenmişti. Bu sistem sadece hücreleri ve küçük yapıları anlamak için değil anlatmak için de önemli bir yöntem olabilir.
Bu sistemi mümkün kılan teknoloji olan süper çözünürlüklü mikroskop, 2014 yılında kimya alanında Nobel Ödülü almayı başarmıştı. Bu mikroskop sayesinde her bir hücrenin yeri ayrı ayrı belirlenebilmekteydi.
