Bir böcek, yaprak, çiçek veya saptan bir ısırık aldığında bitkinin savunmasının bir parçası olarak kokan bir kimyasal salıyor. Bilim insanları, bu uçucu organik bileşiklerin diğer dost türlerin de acil tehditleri bilmelerini sağlamak için yayıldığını buldular.
Bitkiler, genotiplerine göre farklı kokulara sahiptir ancak saldırıya uğradıklarında, bu farklılaşan kokular bütün bitkilerin tanıyabileceği bir kokuya dönüşür. Bu durum, Cornell Üniversitesinden bir ekip tarafından bitkilerin birbirleriyle konuştukları ortak bir “dil” olarak ele alındı. "Bir bitki tarafından yayılan bir VOC başka bir bitki tarafından alınabilir ve savunmasını hazırlamasına ya da doğrudan savunmasına neden olabilir."
Çalışma için ekip, Kanada'da yetişen bir tür goldenrod türü olan Solidago altissima'yı denedi.
Doğal ortamlarında birkaç saksı bitkisi çemberi düzenlediler, her çemberin ortasında bir bitki otçul bir yaprak böceği tarafından hasar gördü. Saksılar, bilim insanlarının Current Biology'deki yayınına göre, kök temelli iletişim olasılığını ortadan kaldırmalarına izin verdi.
Gerektiğinde sadece kendi türleriyle haberleşiyorlar
Profesör Kessler ayrıca, eğer daha geniş bir topluluk saldırı riski altındaysa etrafındaki bütün bitkilerle iletişim kuran ağaçların, sakin zamanlarında sadece kendi türleriyle iletişim kurabileceklerini keşfetti. "Dilimizi gizli tutmak istiyorsak kodluyoruz. Burada olan da tam olarak bu fakat kimyasal seviyede." diye konuştu.
"Bu benzerlik, çarpıcı ve beklediğimiz gibi değil. Bitkiler patojenler veya otoburlar tarafından saldırıya uğradığında çok sık gördüğümüz şey, metabolizmalarını değiştirdikleridir. Fakat bu rastgele bir değişiklik değil; aslında bu kimyasal ve metabolik değişiklikler aynı zamanda saldırganlarla başa çıkmalarına yardımcı oluyor. Bağışıklık sistemimize çok benziyor: Bitkiler bizim gibi antikorlara sahip olmasa da, oldukça kötü kimyasallarla savaşabiliyor."
