Dünya’nın bölümlerinin, birbirinden farklı bir yaşa sahip olması ilk etapta kulağa mantıklı gelmese de bilim insanlarının ve bir teorik fizikçinin bu noktada bazı görüşleri var.
Yaklaşık 4,6 milyar yıl önce Dünya’nın yüzeyinde, Güneş’in etrafında dönen sıcak bir toz bulutu birleşip soğumaya başladı.
Böylelikle daha ağır elementler Dünya’nın merkezini oluştururken daha hafif elementler, mantoyu ve yüzeyde oluşan ince kabuk tabakasını oluşturdu.
Bunların hepsi, Dünya’nın aradan geçen yıllarda daha çok madde biriktirmesine neden oldu. Ayrıca araştırmacılara göre bunda, muhtemelen Ay’ı oluşturan Mars büyüklüğündeki bir gezegen olan Theia ile potansiyel bir çarpışma da etkili olmuştu.Yani çekirdeğin tahmin edilenden daha genç olduğu doğrulandı.
Ayrıca 1960’larda teorik fizikçi Richard Feinman, genel göreliliğe göre yer çekiminin zaman genişletici etkileri sebebiyle Dünya’nın merkezinin yüzeyinden 1 veya 2 gün daha genç olduğunu belirtti.
Fakat yine daha fazla kütleye sahip nesnelerin daha fazla yer çekimine sahip olduğu ve Dünya’nın ağır çekirdeğinin, yüzeyden çok daha yoğun bir demir nikel alaşımından oluştuğu göz önüne alındığında Fineman’ın yanıldığı ortaya çıktı.
Bilim insanlarının hesaplamalarına göre aslında bu süre 1-2 gün değil 2.5 yıldı. Yine bu doğrultuda Güneş’in yüzeyinin de merkezinden yaklaşık 40.000 yıl daha yaşlı olduğu da tespit edildi.
İlginizi çekebilecek diğer içeriklerimiz:
