"Peki bu tabutlar neden alışılmışın dışında uçurumlara konumlandırılmış?" "Bu geleneğin arkasında hangi derin anlamlar yatıyor?"
Gelin, bu tabutların hikâyesine bakalım.
Igorot halkı, ölenlerin ne kadar yükseğe gömülürse o kadar iyi olacağına inanıyor.
Çünkü bu şekilde ölen kişinin, atalarının ruhlarına ve cennete daha kolay ulaşabileceği düşünülüyor. Bu sebeple tabutlar, uçurumların en yüksek noktalarına yerleştiriliyor.
Aynı zamanda bu gelenek, ölü bedenleri toprakla temas edip çürümekten korumak ve düşman kabilelerin saldırılarını saklamak amaçlı da yapılmış. Öyle ki bu köydeki yaşlılar, kendi tabutlarını yaşlılık dönemlerinde hazırlamaya başlar.
Genellikle çevredeki ağaçlardan oyulan bu tabutlar, kişinin ismine özel olarak tasarlanır.
Hazırlık sürecinde tabutların yanı sıra farklı detaylar da yer alır. Cenaze sırasında ölünün bedeni ölü sandalyesine oturtulur, battaniye ve yapraklarla örtülür. Ardından beden tütsülenir ve çürüme geciktirilir.
Bu süreçte yakınları, ölüyü ziyaret ederek onlara veda eder. Igorot halkına göre insanlar bu dünyadan, dünyaya geldiği pozisyonda ayrılmalıdır. Bu nedenle ölüler, tabuta cenin pozisyonunda yerleştirilir. Bu genelekte, bedenin tabuta sığması için bazen kemiklerin kırılması gerekebilir.
Ayrıca tabutların yerleştirildiği yükseklik, kişinin toplumdaki statüsünü de yansıtır. Bilhassa kabile liderleri ve toplumun önemli üyeleri, en yüksek yerlere defnedilir. Ancak bu gelenek, şimdilerde yok olma tehlikesiyle karşı karşıyadır ve Sagada köyündeki uçuruma asılı tabutlar, turistler tarafından ziyaret edilir.
İlginizi çekebilir:
