Filmlerdeki yaratıklar, dünyada gerçekten var olmayan canlılar oluyor. Her ne kadar King Kong filmindeki gorile goril desek de barındırdığı özellikler goril olmasını imkânsızlaştırıyor.
Jurassic Park ile başlayalım.
Dinozorların nasıl ses çıkardığını hâlâ tam olarak bilmiyoruz. Filmde dinozorlara, hayal gücümüzle üretebileceğimiz özellikler atfediliyor, bunlardan biri de kükreme sesi. State Üniversitesinde Biyoloji Profesörü olan Philip Senter şöyle diyor:
“Hiçbir predatör, böylesine büyük sesler çıkarmaz. Aksine mümkün olduğunca sessiz davranırlar ki kolayca avlanabilsinler.”
Tabii filmlerde böyle olsaydı yeteri kadar etkileyici olmazdı. Bu yüzden mecburen, kendi yarattıkları sesleri kullanıyorlar. Örneğin Jurassic Park’taki T-Rex’in kükremesi; timsah hırıltısı ve kaplan küklemesinin bir araya getirilmesiyle oluşturulmuştu.
Amaç, doğru sesleri tasvir etmek değil.
Film yapımcılarının yaratıkları tasvir ederken kullandıkları sesler, gerçeklikten uzak oluyor. E zaten tasvir etmeye çalıştıkları karakterler de gerçeklikten uzak. Bu yüzden asıl önemli olan, etkileycilik.
Bunun için genellikle hayvan seslerini ve insan seslerinin değiştirilmiş hâllerini, hatta bazen çeşitli nesnelerden alınan sesleri kullanıyorlar.
Yaratığın karakterini de göz önünde bulunduruyorlar.
Filmde yer alacak karakter nasıl özelliklere sahip? Sempatik mi, korkutucu mu, güçlü mü? İşte karakteri yaratırken bu gibi soruları göz önünde bulunduruyorlar.
Yavaş, kaba bir yaratığa gürleme gibi sesler atfedilirken hızlı, küçük bir yaratığa daha tiz sesler atfediliyor. Mesela Godzilla’nın sesinin güçlü olması gerektiğinden ona kuvvetli bir kükreme sesi atfetmişlerdi.
Film yapımcılarının tasarımcılara danıştığı zamanlar oluyor.
Özellikle ilginç yaratıklar tasarlayan kişilerin zihninde bu yaratığın sesinin canlanması normal. Bu yüzden film yapımcıları, tasarımcılara danışarak yaratıkların sesinin nasıl olacağına dair ipuçları alabiliyor.
İlginizi çekebilir:
