Gök bilimciler, uzun süreler boyunca gökyüzünün aynı noktasına bakabiliyor. Hem de uçsuz bucaksız evrende, gözlemlenebilecek o kadar şey varken.
Astronomik nesneler, çok uzaktalar…
Uzak galaksiler ve kuasalar (bir gaz diski ile çevrili bir süper kütleli kara delik tarafından desteklenen son derece parlak bir aktif galaksi çekirdeği) gibi çok zayıf ışık yayan ve kısa süreli gözlemlerle tespit edilemeyen astronomik maddeler var.
Bunların net görülmesi için uzun sürelerde bakmak gerekiyor ki zayıf ışık kaynakları biriksin. Mesela Hubble Uzay Teleskobu bir ara haftalar boyunca gökyüzündeki çok küçük bir bölgeye bakarak evrenin en uzak galaksilerini ortaya çıkarmıştı.Zamanla değişen şeyleri daha iyi inceliyorlar.
Yıldız patlamaları, maddelerin hareketleri, süpernova patlamaları gibi olayların nasıl gerçekleştiğini anlamak için aynı noktaya çok uzun süre boyunca bakmak gerekebiliyor.
Ayrıca sürekli gözlem yaparak beklenmedik olayların da fark edilmesini sağlıyorlar. Eğer sürekli bölge değiştirselerdi bu değişiklikleri görmeyebilirlerdi.
Evren haritasını detaylı bir şekilde çıkarmak için gerekiyor.
Evren haritası çıkarmak için kozmik arka plan radyasyonu, galaksi dağılımı gibi unsurlar dikkatlice incelenmeli ve bunların incelenmesi için de belli bir noktaya sürekli bakılmalı. Ancak bu şekilde daha detaylı ve doğru sonuçlar elde edilebilir.
Uzun süre aynı noktaya bakıldığında hata payının da azaldığını unutmamak gerek. Diğer tüm bilimsel araştırmalarda olduğu gibi; gözlemlerin süresinin uzunluğu ve tekrarı, olası hataları azaltır.
İlginizi çekebilecek diğer içeriklerimiz:
