2003 yılından beri düzenli olarak yeni oyunuyla çıkış yapan Call of Duty serisi oldukça köklü bir geçmişe sahip. Genel olarak serinin her çıkış yapan oyununda oyuncular önce hikaye modunu bitiriyor ve senenin geri kalanını multiplayer modunda geçiriyorlar. Oyunun konsollarda yoğun satışının en büyük sebebi kesinlikle multiplayer modu.
Her şeye rağmen hikaye tabanlı seven oyuncular için neredeyse her Call of Duty oyununda bir tek oyunculu hikaye modu yer alıyor. Hatta yer almaktan ziyade geriye harika anılar bırakıyorlar. Örneğin orijinal Modern Warfare üçlemesi serinin en akıllara kazınan hikaye modlarına sahipti. Hatta ilk Call of Duty Modern Warfare yani Call of Duty 4, oyunlarda sinematik anlatımın öncülerinden bir tanesiydi. Aynı şekilde Black Ops’un birinci ve ikinci oyunu da oldukça beğenilen hikayelere ve kötü karakterlere sahipti.
Bu yüzden hikaye modunun da oldukça ayrı bir yeri var ve Call of Duty Modern Warfare 2 de bizlere başarılı bir hikayeyi deneyimletmeye çalışıyor. Peki başarılı olabilmiş mi? İşte Call of Duty Modern Warfare 2 singleplayer hikaye modu incelemesi. Başlamadan önce incelememizde çok fazla olmasa da çeşitli yerlerde anlatımı güçlendirmek ve başlıkları yeterince iyi açıklamak için spoilerlar olacağını belirtelim. Keyifli okumalar.
Call of Duty Modern Warfare 2 (2022)
- Piyasaya Sürülme Tarihi: 28 Ekim 2022
- Seri: Call of Duty
- Geliştirici: Infinity Ward
- Yayıncı: Activision
- Platformlar: PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series, Microsoft Windows,
- İnceleme yapılan platform: Xbox Series S
Artılar:
- Bir sinema filmini aratmayan ultra gerçekçi ara sahneler
- Başarılı yapay zeka
- Başarılı oynanış mekanikleri
- Yeni oynanış elementleri
- Etkileyici grafik ve atmosfer
- Kaliteli bölüm tasarımları
- Akıcı hikaye kurgusu
- Başarılı optimizasyon
Eksiler:
- Zayıf kötü karakterler
- Basit bir ana hikaye
- Orijinal üçlemeyi aratan zayıf müzikler
- Karakterler üzerinde yapılan ciddi değişiklikler
- Fiyatının oldukça yüksek olması(Türkiye özelinde)
Bize geçmeden: Yabancı basında durumlar nasıl?
İncelemeye geçmeden hemen önce yabancı basına bakmak istersek incelemelerin ortalama üstü olduğunu ancak zirveye oynamadığını da belirtebiliriz. Oyunun Metacritic verileri henüz oluşmamış durumda ancak Opencritic sitesinin verilerine baktığımızda 26 incelemeye göre oyunun ortalama puanı 76/100 olarak çıkıyor. Bu puan genel olarak erkenden açıldığı için hikaye modu incelemelerine ait. Oyunun ilk haftasını geride bıraktığımızda puanlar daha da şekillenecektir. Site bazlı baktığımızda ise IGN’in 6/10, GameSpot’un 8/10 ve Metro GameCentral’ın oyuna 7/10 puan verdiğini görüyoruz. Dediğim gibi incelemeler farklı sitelerin tam sürüm yorumu ile şekillenecektir ama şu anlık durum bu şekilde. Ne çok iyi ne çok kötü diyebiliriz.
Call of Duty Modern Warfare 2'den beklenen neydi?
Modern Warfare üçlemesi hikayesi, kurgusu, karakterleri ve bölümleri ile akıllara kazındı ve oyuncular bu oyuna hep hasret kaldılar. İşte bu hasreti gidermek ve fanları sevindirmek için ilk adım Call of Duty Modern Warfare (2019) oldu ve bir Reboot işine girişerek eski seriden karakterleri kullanarak yepyeni bir evrende yepyeni bir hikaye başlattılar. Call of Duty Modern Warfare II de bu oyunun devamı olarak karşımıza çıkıyor. Oyuncular bu oyunun sonunda Task Force 141’in kurulduğunu öğrendi ve büyük bir heyecan başladı. Task Force 141’in geri dönüyor olması, Soap ve Ghost gibi karakterleri de artık göreceğimiz için oyuncular o duydukları özlemi sonunda giderebilecekti. Eski kaliteli modern savaş hikayesi, Task Force 141 karakterleri derken sonunda istenen Call of Duty formülüne tekrar dönülecekti. Bravo 0-6 Yüzbaşı Price’ın takımı sonunda geri dönüyordu. Peki tüm bu beklentiler yeterince karşılandı mı? Hadi başlayalım.
Amerikan füzeleri teröristlerin elinde: Call of Duty Modern Warfare II bizlere ne anlatıyor?
Call of Duty Modern Warfare II’nin bizlere sunduğu hikayeyi temelde sayısız aksiyon filminde görmüş olabiliriz o yüzden hikayenin çok da büyük bir olayının olmadığını söylemekle başlamak isterim. İranlı bir terörist olan Hassan Zyani, 2019 çıkışlı ilk oyunda tanıdığımız Al Qatala terör örgütüyle iş yapıyor ve Amerikan yapımı olan füzeleri kaçırıyor. Hassan’ın amacı Amerikaya karşı bir füze saldırısı yaparak ülkeyi yok etmek. Arkasında yatan en büyük neden ise dahil olduğu Quds Force terör örgütünün lideri Ghobrani’nin Shepherd ve ekibi Shadow Company tarafından öldürülmesi. Temel hikaye bu olsa da işin içine Meksika kartelleri ve Ruslar da giriyor ve işler karışıyor. Task Force 141 ise teröristin peşine düşüyor ve Meksika Özel Kuvvetleriyle de işbirliğine giriyor. Genel hikaye bu şekilde ve sizin de katılacağınız gibi oldukça basit bir senaryo.
Her ne kadar büyük bir hikaye olmasa da hikayenin kurgusu çok başarılı yapılmış. Oyunu oynarken hep bir sonraki adımda neler olacak diye merak ediyorsunuz. Hedefinize ulaşırken yaşadığınız problemler ve çeşitli engeller, ufak ters köşeler derken hikayenin içinde akıp gidiyorsunuz. Oyun basit bir hikayeyi ilginç derecede başarılı kurgulamış ve akıcı bir şekilde oyuncuya sunmuş durumda ancak orijinal üçlemenin yanına bile yaklaşamayacağını söylemek isterim. Oyunun yaptığı iyi şeylerden birisi kesinlikle ana hikaye değil. Hikaye kurgusu, bölüm tasarımları ve tabii ki de karakterler oyunun hikayesinin basitliğinde sıkılmamanızı sağlıyor ve hikayeyi ortalama düzeye çıkarmayı başarıyor. Hikayenin sonu da ucu açık bir şekilde bitiyor ve sonunda büyük bir sürpriz de sizleri bekliyor. İşte o noktada hikayenin sonu da olsa çok büyük bir heyecan yaşadığımı söylemek istiyorum.
Film mi izliyoruz yoksa oyun mu oynuyoruz?: Ultra gerçekçi ara sahneler
Call of Duty serisi sinematik anlatımı oldukça kaliteli bir şekilde yapan serilerden birisi. Neredeyse tüm oyunlarında ara sahneleri oldukça başarılı olmakta. Call of Duty 4: Modern Warfare ile başlayan bu sinematik anlatım bu oyunda zirveye oturmuş durumda. Oyunda iki farklı ara sahne tipi tercih edilmiş. Bunlardan bir tanesi operasyon anlatımının yapıldığı orijinal üçlemede de kullanılan grafiklerin, tabloların ve haritalarının kullanıldığı ara sahne. Bir diğeri de karakterlerin yüzlerini de gördüğümüz ve gerçekten de bir sinema filmini aratmayan ara sahneler.
Ara sahnelerde kullanılan Capture yöntemleri oldukça başarılı uygulanmış durumda. Çevre, ışıklandırma, karakter yüzleri ve inanılmaz gerçekçi grafikler ile birlikte özellikle ara sahneler gerçekten farksız ve ağızları açık bırakıyor. Ara sahnelerin bu kadar gerçekçi olmasını gerçekten beklemiyordum ama oldukça başarılı yapılmış. Oyunun sinematikler sayfasından hepsini baştan sona oynanışa geçmeden izlemek bile bir sinema filmi izleme etkisi yaratabilir.
Kısa bir Amsterdam turu: Etkileyici grafikler ve atmosfer
Oyunun sosyal medyada dolaşan Amsterdam sekansını mutlaka görmüşsünüzdür. Tabii ki de bu bölüm için çok büyük ihtimal özel çalışılmış ve etkileşim oldukça sınırlı olduğu için grafikler iyice göz önüne koyulmuş ancak şunu söyleyebiliriz ki oyunun grafikleri oldukça başarılı durumda. Sunduğu atmosfer ise her zamanki gibi sizi savaşın içerisine sokuyor. Özellikle gece görüşünün yine 2019 çıkışlı oyunda olduğu gibi ayrı bir güzelliği var. Oyunda gece, gündüz, yağmurlu ve fırtınalı pek çok bölüm bulunuyor ve hepsinin atmosferi birbirinden güzel. Özellikle gece oynadığımız gizliliğin yoğun olduğu bölümler gerçek bir operasyonun içerisindeymiş gibi hissetmenizi sağlıyor. Çevre kaplamaları, asker kıyafetlerinin dizaynı ve silah tasarımları da ciddi düzeyde kaliteli.
Task Force 141’e tekrar merhaba!: Karakterler
Call of Duty Modern Warfare II ile efsane özel kuvvet ekibi Task Force 141 geri dönüyor. Soap Mactavish, Ghost, 2019 çıkışlı oyunda da gördüğümüz artık lakabını almış Gaz, Captain Price, zor zamanların yardımcısı efsane pilotumuz Nikolai oyunumuzda yerlerini almış durumda. Öncelikle şunu söylerek başlayalım ki bu seri bir yeniden başlatma serisi yani Reboot. Bu da demek oluyor ki karakterlerde istedikleri değişiklikleri yapmakta serbestler. Oyunda Soap ve Ghost, orijinal üçlemeden çok farklı bir şekilde karşımıza çıkıyor. Ghost daha ağırbaşlı, ciddi ve Soap’tan daha tecrübeli bir asker olarak yer alıyor. Soap ise eski havasını kaybetmiş daha çok Ghost’un yanında yer alan normal bir Çavuş olarak bulunuyor. Yabancı oyun dünyasında da bu karakterlerin ana üçlemedeki hissi vermemeleri ve değişikliklere uğramaları eleştirilmişti ancak bu seri bir Reboot olduğu için ben çok fazla takılmadım. Gaz ise tamamen farklı bir Gaz olarak karşımızda. Price’ın bir numaralı askerlerinden birisi durumunda ve birlikte gizli görevlere çıkıyorlar. Price ve Soap arasında eski üçlemede daha yakın bir bağ varken burada biraz daha objektif bir bağ kurulmaya çalışılmış ancak Soap ve Ghost arasındaki esprili diyaloglar ve aralarında kurulan samimi bağ da ilgimi çekmedi değil. Ghost’u oyunda yanlış hatırlamıyorsam sadece 2 kere yönetiyoruz ve bu sekanslar oldukça kısa bunu da belirtmeden geçmeyelim. Her ne kadar yönetmesek de Ghost çoğu zaman yanımızda yer alıyor.
Oyunda General Shepherd da bulunuyor. Orijinal üçlemenin ana kötülerinden olan Shepherd ise tamamen bambaşka bir dış görünüş ile karşımıza çıkıyor. Daha çok kirli işlerini yaptırdığı Shadow Company ekibi de oyuna eklenmiş. Bunların dışında yeni karakterlerimiz de var tabii ki. Kate Laswell, ilk oyunda da gördüğümüz Price’ın eski arkadaşı ve Amerika operasyon şefi. Kendisi klasik bir Amerikan askeri filminde de görebileceğimiz bir karakter ama benim kanım ısındı açıkçası. Bir de bahsetmek istediğim Meksika Özel Kuvvetleri’ne ait bir ekibin lideri Alejandro Vargas var. Oyunun belli bir kısmından sonra iyi bir dostumuz oluyor ve kendisi oldukça sıcak kanlı ve komik. Aynı zamanda iyi bir savaşçı. Ben kendisini oldukça sevdim. Genel olarak karakterler bu şekilde tabii ki bahsetmediğim karakterler de var 2019 Modern Warfare’den Urzikstan bölgesindeki arkadaşları da görüyoruz ancak gerisini sizin keşfinize bırakıyorum bunlar kayda değer olanlar ve anlatmak istediklerimdi.
Nerede o eski kötü karakterler: Zayıf bir kötü karakter Hassan Zyani
Gelelim ana kötümüze. Hikaye kısmında bahsettiğim Hassan Zyani, oldukça basit bir Call of Duty kötüsü olmuş. Zamanında Imran Zakhaev, Shepherd, Makarov ve Raul Menendez gibi çok kaliteli kötü karakterler görmüştük. Bu karakterlerin geçmişleri oldukça doluydu, motivasyonlarının altı iyice doldurulmuştu ve bize çektirdikleri ile kendilerini unutturmamışlardı. Oyunun başından sonuna o karakterlerden hıncımızı çıkartmak istiyorduk. Hassan Zyani ise oldukça zayıf bir karakter olmuş. Motivasyonu başarısız, eylemleri başarısız ve bize çektirdiği neredeyse hiçbir şey yok. Sadece Amerika, liderini öldürdüğü için intikam isteyen ve füze çalıp bir güvenlik krizi ortaya çıkaran bir terörist kendisi. Oyunda aslında tek bir kötü yok ancak ana hikayenin temel problemini oluşturan kişi ve ana kötü diyebileceğimiz kişi bu adam. Task Force 141’i geri getirmişken çok daha sağlam bir kötü karakter karşımıza çıkarılabilirdi. Hassan Zyani biraz hayal kırıklığı oldu diyebilirim.
Bölümler yeterince iyi mi?: Bölümler ve bölüm tasarımları
Oyunun bölümlerinden bahsedecek olursak gayet başarılı bölümler olduğunu söyleyebiliriz. Her bölüm genel olarak farklı bir ülkede veya bölgede geçiyor. Hepsinin kendine has bir atmosferi var ve oyunu oynarken oyuncunun oyunda kalmasını sağlıyor. Her bölümde genel olarak özgün bir oynanış var. Bazılarında sadece gizli ilerlerken bazı bölümlerde tamamen savaşa giriyoruz. Bazılarında sadece bombalama yapıyoruz ve bazılarında sadece keskin nişancılık yapıyoruz. 2019 Modern Warfare’de de yer alan kameradan direktif vererek bir karakteri gizli bir şekilde mekandan çıkarma görevi de bu oyunda yerini alıyor. Keskin nişancılığı tam da özlediğimiz gibi özel kıyafetlerle yapıyoruz. Bu kısım tamamen Pripyat bölümünü özleyen hayranlar için yapılmış.
Bölümlerin hepsi hikayenin farklı bir parçasını tamamlıyor ve ilerletiyor. Farklı ülkeler, farklı bölgeler ve farklı karakterler derken bölümlerin içinde akıp gidiyoruz. Bazı bölümler gece bazı bölümler gündüz oynanıyor ve özellikle gece bölümlerini çok beğendiğimi söyleyebilriim. Neredeyse her bölüme özgün bir oynanış mekaniği koymuş olmaları da bölüm tasarımlarına oldukça özenildiğini gösteriyor. Şimdi ise burasıyla tamamen bağlantılı olan oynanış kısmına geçelim.
Biri Crafting mi dedi?: Oynanış ve yeni elementler
Evet, belki de Call of Duty denince akla gelen son oyun mekaniklerinden birisi bu oyunda yer almakta. Oyunun birkaç görevinde bulduğunuz malzemeler ile sıfırdan çeşitli teçhizatlar üretebiliyorsunuz. Bunlar molotof, cam parçasından yapılmış bıçak, gaz bombası, kapıları açmanıza yarayan ufak bir levye, manivela benzeri bir alet, mayın olabiliyor. Her ne kadar yeni bir mekanik olarak oyuna eklenmiş olsa da çok efektif değil ve neredeyse bir bölüm dışında kullanılmıyor. Toplam 2 bölümde bu crafting işine girişebiliyorsunuz ama asıl kullandığınız ve faydasını gördüğünüz tek bir bölüm var. Diğer bölümlerde ekstra olarak bu yok. Açıkçası gizlilik gerektiren ve elimizde hiçbir silahın olmadığı çaresiz bir bölümde bu mekaniği eklemeleri çok hoş olmuş. Düşmanlara yakalanmadan bu malzemeleri yapmaya çalışıp ardından bu malzemeleri sıfırdan yaparak onlara karşı kullanmaya çalışıyoruz ve bu çok başarılı bir fikir.
Bir de çantamızdaki bazı eşyaları kullanmamızı gerektiren bölümler var. Örneğin kalp atışlarını yakalayan bir sensör cihazı var ve böylece binalara girmeden önce içeride kaç düşman olduğunu görebiliyoruz. Göz yaşartıcı gaz kullanarak havalandırmalardan atıyoruz rakibi dışarı püskürtüyoruz. Bu şekilde ufak çeşitlilikler ve teçhizatlar eklenmesi güzel olmuş diyebilirim. Bunun dışında oyunda araç sürebildiğimiz ve araçlardan araçlara atlayabildiğimiz bir görev de yer alıyor. Bu da ilginç ve farklı bir yenilik olmuş. Her ne kadar çeşitlilik ve yenilik olsa da daha fazla oynanış mekaniğinin sunulduğu Call of Duty oyunları olduğunu biliyoruz. Örneğin bu oyunda tank sürme, bot sürme ve uçak sürme gibi mekanikler bulunmuyor. Diğer oyunlarda bunların hepsinin bir arada oldukça çeşitli şekilde bulunduğunu görmüştük. Ama yine de bunların sırf kullanılmak için kullanılmaması taraftarıyım. Bu oyunda tam olarak bir cephe savaşı yok ve bu yüzden tank sürmenin ve uçak sürmenin çok da bir mantığı yok o yüzden yer almaması bana göre büyük bir eksi değil.
Başarılı düşman yapay zekası:
Oynanışın sonuna gelirken son olarak yapay zekaya değinmek istiyorum. Özellikle düşman yapay zekasını oldukça beğendim. Oyunun birçok bölümünde kapalı alan çatışmalarına giriyoruz ve bu bölümler oldukça gergin çünkü her yere düşman saklanmış olabiliyor. Bir anda pusunun ortasında kalabiliyorsunuz. Bir anda koridorun köşesinden birisi sizi taramaya başlayabiliyor. Düşman tepkileri çok hızlı ve çok fazla açıkta kalırsanız cidden çok kolay ölebiliyorsunuz. Size göre yerlerini değiştirebiliyor, köşeleri kontrol ediyor ve sıkıştığınızda üstünüze el bombaları fırlatabiliyorlar. Siz başkasıyla çatışırken yer değiştirip başka yere dayanıp saklanabiliyorlar. Yeri geldiğinde sıra sıra çıkıp sizi avlamaya çalışıyorlar. Ben oyunu orta zorlukta oynamama rağmen pek çok bölümde çok fazla açık alanda kaldığım için hızlıca öldüğüm oldu.
Düşman sizi gördü mü acımıyor ve koordine bir şekilde saldırmaya başlıyor. Gizlilik gerektiren görevlerde ufak bir hatanızda üstünüze çullanıp hızlıca sizi öldürebiliyorlar. Bu yüzden çatışmalarda bir yerlerin arkasına saklanmak ve mount denilen bir yere dayanmayı kullanmak gerekebiliyor. Müttefik yapay zekasında yine ufak sorunlar var ama bazı bölümlerde çok efektif olduklarını da ekleyebilirim. Yine de harika bir yapay zeka olmasa da bazı sekanslarda ve bölümlerde düşmanlardan oldukça gerildiğimi söyleyebilirim. Özellikle oyunun zorluğunu arttırmak isterseniz zorlu çatışmalara hazır olun.
Oyunun optimizasyonu oldukça başarılı:
Oyunun en sevdiğim yanlarından birisi de optimizasyonu çünkü gerçekten de kendisi ağızları açık bırakacak kadar başarılı. Oyunu Xbox Series S üzerinde oynadım ve kendisi yeni jenerasyonun en ucuz ve güç olarak en düşük konsolu olmasına rağmen oyun 1440p 60 FPS ve 1080p 120 FPS çalışabiliyor. Monitörüm 120Hz çalışıyordu ve tam 120 FPS alarak müthiş akıcı bir şekilde oyunu oynadım. Üstelik Xbox konsollarında AMD FSR da çalışabiliyor bu sayede görüntüyü daha keskin hale getirebiliyorsunuz. Oyunun PlayStation 5 ve PC tarafında da optimizasyonunun oldukça iyi olduğunu gördüm. Özellikle 300 Dolarlık bir oyun konsolunda oyunun bu kadar stabil ve performanslı çalışması oldukça etkileyici. Bu konuda geliştirici ekibi takdir etmek lazım. Özellikle Series S konsolunun yeni nesil jenerasyonu geriye çektiğini ve engellediğini iddia edip yakınanlar mevcuttu. Bu konunun tamamen geliştiricilerle alakalı olduğunu göstermiş oldular.
Özlendin Hans Zimmer: Ses ve Müzik
Call of Duty müzikleri benim için ayrı bir yere sahiptir. Sırf bunun için Spotify üzerinde oluşturduğum bir playlistim dahi var. Özellikle Call of Duty Modern Warfare 2 ve Modern Warfare 3’ün müzikleri gerçekten çok güzeldi. Orijinal üçlemede ikinci oyunda Hans Zimmer’ın; üçüncü oyunda ise Brian Tyler’ın müthiş eserlerini dinlemiştik. Ara sahnelerde ve oynanış sırasında çalan pek çok farklı müzik vardı. 2019 çıkışlı Modern Warfare ile başlayan ve dikkatimi çeken bir nokta ise oyun müziklerinin azaltılmış gibi hissedilmesiydi. Bazı oynanış sekanslarında hiç müzik yoktu hatta. Ara sahnelerde ise hiç dikkate değer müziklere rastlamadım.
Hazır Task Force 141 dönmüşken Hans Zimmer veya Brian Tyler da tekrar gelip yeni bestelerle oyunu canlandırsaydı çok güzel olurdu. Oyunun müzikleri oldukça klasik bir aksiyon filmi müziği gibi ve akılda kalıcılığı neredeyse hiç yok. Her ne kadar tüm müzisyenlere çok büyük saygım olsa da bu oyunda kullanılan müzikleri beğenemedim. Ses efektleri ise başarılıydı. Çevre sesleri, çatışma sekanslarında mermilerin yanınızdan sıyrılıp geçmesi, telsiz sesleri ve özellikle gemi görevindeki fırtınalı ve dalgalı okyanusun ortasındaki bir gemide konteynarların üstümüzde doğru geldiği sırada ses efektleri bir araya gelince muazzam bir sekans ortaya çıkmıştı.
Klasik bir Call of Duty uzunluğu: Oyun kaç saatte bitiyor?
Call of Duty oyunları genel olarak çok uzun süren oyunlar değildir. 7-8 saatte biten bir ana hikaye modu vardır ve oyuncular bir sonraki oyuna kadar multiplayer modunu deneyimlerler. Bu oyunda da formül değişmemiş ve 7-8 saatte bitebilen bir hikaye modunu bizlere sunmuşlar. Açıkçası ben daha fazla olmasını isterdim ama artık alıştığımız için çok gözüme batmadı. Oyunda toplam 17 adet bölüm bulunuyor. Her ne kadar fazla gibi gözükse de bu görevlerden bazıları sadece 5 dakika içerisinde bitirebiliyor. Bazıları 10-15 dakika ve bazıları da 30-40 dk aralığında sürebiliyor. Toplam süreye baktığımızda ise Howlongtobeat verilerine göre oyunun ana hikaye uzunluğu 7 saat 42 dakika olarak belirtilmiş. Zorluğu düşüğe alıp daha hızlı ilerleyerek 5-6 saate kadar düşürebilmeniz mümkün ancak zorluk yüksekteyse ve oyunu yavaş oynamayı tercih ederseniz 8-9 saate kadar çıkabilmeniz mümkün. Özellikle bazı görevler ciddi dikkat istiyorlar. Genel olarak uzun olmayan ancak tatmin edici bir hikaye uzunluğuna sahip bir yapım karşımızda.
Oyun ülkemizde maalesef müthiş yüksek fiyata satılıyor:
Son olarak oyunun Türkiye fiyatından söz ederek incelemeyi sonlandıracağım. Bu bir eksi olarak yer alıyor ancak nihai inceleme puanını verirken bu faktörü değerlendirmeye katmayacağım. Çünkü bu oyun yurtdışında 70 Dolara satılıyor ve genelde çoğu pazarda fiyat bu şekilde. Bizim ülkemizde çok yüksek fiyatla satılıyor diye oyunun genel puanına etki etmek istemiyorum. Oyun Xbox, PS Store ve Steam üzerinde 1099 TL’ye satılmakta. Oyunun 'Vault Edition' sürümünün fiyatıysa 1499 TL. Bu fiyat gerçekten çok üzücü ve bu fiyata değer mi değmez mi tartışmaya bile gerek olduğunu düşünmüyorum. Bizim ülkemiz içerisinde yapacağım değerlendirmede bu bir eksi ama objektif bir değerlendirmede artı veya eksi olarak değerlendirmek doğru olmayacaktır.
Sonuç: Bu yılın ses getirecek yapımlarından birisi ile karşı karşıyayız
İncelememizin sonuna gelirken bir sonuca varalım ve nihai puanımızı verelim. Call of Duty Modern Warfare 2 her ne kadar bazı ufak eksileri olsa da bu yılın kesinlikle ses getirecek oyunları arasında yerini alacaktır. Özellikle oynanış ve grafik olarak bambaşka bir seviye söz konusu. Optimizasyon oldukça kaliteli ve özlediğimiz Task Force 141 ekibini tekrar görmek çoğu oyuncuya eminim çok iyi gelmiştir. Hikayesi basit olsa da yapılan başarı kurgu akıcı bir hikaye deneyimi sunuyor. Oyunun sonu da devam oyununa çok iyi bağlanmış durumda. Oyun genel olarak bir önceki Call of Duty oyunu Call of Duty Vanguard’dan çok daha iyi bir seviyede. Ortalama üstü ve başarılı bir yapım olmuş diyebilirim.
NİHAİ İNCELEME PUANI: 85/100
Call of Duty Modern Warfare 2 incelememizin sonuna geldik. Sizler oyunu nasıl buldunuz? Oynama ve izleme fırsatı bulabildiniz mi? Sizler oyuna kaç puan verirsiniz? Eklemek istedikleriniz nelerdir? Yorumlar kısmında değerli görüşlerinizi bizlerle paylaşmayı unutmayın. Bir sonraki inceleme yazılarında görüşmek dileğiyle. İyi oyunlar.