Dünyanın en eski dilinin hangisi olduğu noktasındaki tartışmalar, epey fazladır. Çoğu bilim insanı ve dil bilimci, farklı görüşlere sahiptir.
Gelin bu görüşlerin hangi diller etrafında toplandığına bakalım.
Dil bilimci ve tarihçiler, genel anlamda Akadca, Mısırca ve Sümerce’nin en eski diller olduğu konusunda hemfikirdir.
Fakat üçünün de nesli tükenmiştir. Yani artık konuşurlarının olmadığı varsayılır. Hâlâ konuşulan en eski dile gelince, birkaç rakip ortaya çıkar.
İbranice ve Arapça, dil bilimcilerin makul bir biçimde takip edebileceği zaman çizelgelerine sahip olmalı sebebiyle, bu diller arasında ön plandadır.
Bu dillere ilişkin en eski yazılı kanıtlar ise sadece 3.000 yıl öncesine de dayansa da araştırmacılar, her iki dilin de kökenlerinin MÖ 18.000 ila 8.000’e denk düştüğünü ifade eder.
Bu da yaklaşık 20.000 ila 10.000 yıl öncesine kadar uzanan Afro-Asyatik (Hami-Sami) dil ailesine ait oldukları anlamına gelir.
Öte yandan dil bilimciler, Afro-Asyatik’i en eski dil ailesi olarak kabul eder fakat Arapça ve İbranice’nin, bu dil ailesindeki diğer dillerden tam olarak hangi noktada ayrıldığı epey tartışmalıdır.
Ayrıca Dünya’nın en eski dilleri aday listesinde Çince de bulunur. Çünkü Çin yazı sisteminin en eski kanıtı, 3.300 yıl öncesine ait yazıtlardan gelir.
Yine günümüzde hâlâ varlığını sürdüren en eski diller listesinde Sanskritçe de yer alır. Bu dilin birden fazla versiyonu bulunur ve Vedik Sanskritçe, dilin en eski varyasyonudur.
Bugün Hindistan’ın birçok yerinde Sanskritçe’nin bir versiyonu hâlâ konuşulur ve bazıları tarafından bunun en eski dil olduğuna inanılır.
Son olarak Tamil de MÖ 3000 yılında ortaya çıkan en eski diller listesinde yer alır.
Bu dil, Hindistan yarımadasının bazı bölgelerinde hâlâ konuşulur ve bu da onu, kullanımda olan en eski dillerden biri yapar. “Peki ilk hangisi ortaya çıktı?” diye sorarsanız, bu noktada dil bilimcilerin fikir birliğine varamadığını söyleyebiliriz.
İlginizi çekebilecek diğer içeriklerimiz: