Okyanusların durumu hakkında bilgi akışı sağlamak ve gözlemler yapmak amacıyla kullanılan sensörlerin oldukça dayanıklı olduğu ve su içinde durmaktan dolayı zarar görmeleri için epey uzun bir süre geçmesi gerektiği biliniyor. Temelde sorunsuz çalışan bu sistemde en büyük problem ise cihazlara gereken gücün sağlanması idi.
MIT’den yardımcı profesör Fadel Adib, iki parçadan oluşan bir sistem geliştirdi. Bunlardan biri deniz yatağında bulunan, bataryasız sensör ve diğer de yüzeyde yer alan alıcı/ileten parça oldu. İkinci kısımda bir batarya bulunuyor.
Sistemin ana çalışma prensibi, alıcının akustik dalgaları su boyunca sensöre iletmesi ve sensörde bulunan özel materyalin titreşmesine dayanıyor. Titreşen bu piezoelektrik malzeme zayıf bir elektrik akımı üretiyor. Bu akımdan faydalanan sensör, modifiye edilmiş bir akustik dalga gönderiyor. Bu dalgada ise elde edilen veriler bulunuyor.
Alıcı sensör dalgalardan gelen mesajları 1 ve 0’lar halinde kaydederek gönderilen mesajı ortaya çıkarıyor.
Yapılan su tankı testlerinden başarıyla geçen cihaz, saniyede 3 kilobyte veriyi isabetli şekilde aktarmayı başardı. Testlerde kullanılan cihazın iki kısmı arasında 10 metre mesafe bulunduğu ve her iki parçanın da başarılı olduğu açıklandı.
Projenin ilerleyen aşamalarında bu çalışma, hem daha gelişmiş ölçümlerin hem de farklı gezegenlerde yapılacak olan keşiflerin temelinde yer alabilir.
Deney ve cihaz hakkında daha fazla bilgi edinmek için aşağıda yer alan videodan faydalanabilirsiniz. Videoda MIT görevlileri sistemin detaylarını açıklıyor.