Carnegie Mellon Üniversitesi ve Tokyo Üniversitesi'nden bilim insanları, kertenkele kuyruğu ve denizyıldızı kollarından ilham alarak kendi kendini iyileştiren yeni bir kompozit malzeme ürettiler. Kendi kendini iyileştiren malzemenin MWCNTs-PBS polyborosiloxane (PBS) ve çok duvarlı karbon nanotüplerden (MWCNT) oluştuğu açıklandı. Malzeme kesilerek parçalara ayrıldıktan sonra bir araya getirildiğinde ayrılan parçalar birbirine tekrar yapışıyor. Kesik iziyse kısa süre içerisinde ortadan kayboluyor.
Tanıtımda yer alan kendini iyileştirebilen malzemeden yapılan kalp şeklindeki cisim, ekibin kurguladığı birkaç farklı senaryodan biri. Bu örnekte cisim içerisinde yer alan dâhili bir sensör, cismin hem kesilerek parçalara ayrıldığı anı hem de tekrar birleştirildiği anı algılayabiliyor. Tekrar birleşme süreci tanıtımda gösterildiği kadar kısa sürmese de parçaların birleşerek cismin ilk hâlini almasının yaklaşık altı saat sürdüğü aktarıldı.
Malzeme kendi kendini bu şekilde iyileştiriyor:
Gösterilen bir diğer örnekte robotik düzenekler yer alıyor. Parmak hareketlerinin algılanması için tek bir denetleyici yeterli oluyor. Daha sonra uzun kontrol düğmeleri oluşturmak için iki denetleyici birleştiriliyor ve birlikte piyano klavyesi mantığıyla çalışıyor. Ardından iki bağlantılı denetleyici, kullanıcının bileğine sarılıyor; böylece bunlar kontrol merkezi olarak kullanılabiliyor. Bir video oyununu üç arkadaş oynamak istediğinde denetleyici dört parçaya kesiliyor; böylece yarım boyutlu üç dokunmatik sensöre sahip oyun cihazları elde edilebiliyor. Kullanımdan sonra, dört ayrı parça orijinal hâli olan iki denetleyicili hâline getirilmek için birleştiriliyor ve 6 saat sonunda işlem tamamlanıyor.
Hazırlanan bir diğer umut verici örnekteyse hasarlı uzuv etrafında kalıp oluşturarak bölgeyi iyileştiren ve tekrar kullanılabilmesine olanak sağlayan bir malzeme yer alıyor. Yakın zamandaki bulgularını bildiren ekip, bunun gerçek dünyadaki potansiyel uygulamalarını keşfetmek için diğer disiplinlerdeki bilim insanlarıyla çalışmayı planlıyor.