Askeri alanda birçok gelişmeden haberdar oluyoruz. Bunlar bazen kara kuvvetleri, bazen deniz kuvvetleri bazen de hava kuvvetleri için olabiliyor. Dünyadaki birçok ülke bu konuda fazlasıyla çalışmalar yapmaya devam ediyorlar. Hava kuvvetlerinin en önemli projesi ise hayalet uçaklar diyebiliriz.
Hayalet uçaklar, radarlara gözükme ihtimalini düşürmeyi ve uçağı tabiri caizse görünmez hale getirmeyi hedefler. Radarlardan yayılan elektromanyetik sinyal dalgaları radara geri dönemesin diye bu tür uçakların kaplamaları genelde elektromanyetik dalgaları içeri almakta ve enerjisini azaltarak geri yollamaktadır. Bu şekilde uçak, radarlara uçak olarak görünmek yerine bir kuş olarak görünür.
(B-2 Spirit, Hayalet Bombardıman Uçağı)
Hayalet uçakların radarlara yakalanma olasılığı sıfır olmasa bile bu olasılık normal uçaklara göre çok çok daha düşük. Bu şekilde, azami menzili 150 km olan bir radar normal bir uçağı 120 km’de yakalıyorsa, iyi tasarlanmış bir hayalet uçağı maksimum 3 km’de yakalayabilir. Bu kadar düşük mesafelerde radarın bir önemi kalmıyor. Zira gözünüzle takip edebilecek bir hıza sahipseniz, uçak çıplak gözle de görülebiliyor. Şimdi ise sizlere bu hayalet uçak teknolojilerini test edebilmek için üretilmiş Boeing Bird of Prey’e yakından bakıyoruz.
(F-117 Nighthawk, Hayalet Avcı Uçağı)
Radarlardan gizlenebilen yırtıcı kuş: Bird of Prey
Bird of Prey, Boeing’in 1992’den 1999’a kadar üzerinde çalıştığı bir hayalet uçak projesi. 1992’de yapımına başlanan Bird of Prey, McDonnell Douglas ve Boeing ortaklığında uçaklara gizlilik teknolojileri geliştirilmesi için devamlı olarak üzerinde çalışılan bir proje haline dönüştü.
İlk uçuşunu 11 Eylül 1996 tarihinde gerçekleştiren “Yırtıcı Kuş”, 1999 yılına kadar yaklaşık 39 uçuş daha yaptı. Gölgeleri önlemek gibi bir hedefi olan Bird of Prey’in yaptığı bu uçuşlar, aktif kamuflaj denilen sistemin testlerini gerçekleştirmek üzerineydi. Aktif kamuflaj, uçağın bulunduğu ortama göre renk veya parlaklığını değiştirerek uçağı görünmez hale getirmeyi amaçlıyordu.
Yalnızca bir gösteri ve proje uçağı olduğu için bu uçakta kullanıma hazır bir ticari turbofan motoru ve manuel hidrolik kontroller kullanıldı. Bu durum hem maliyeti büyük bir ölçüde düşürdü, hem de uçağın gelişim süresini kısalttı.
Bird of Prey, tek kişilik bir koltuğa sahipti ve maksimum 260 knot (482 km/saat) hıza çıkabiliyordu. Maksimum kalkış ağırlığı ise 3.356 kilogram olarak belirlenmişti ve uçağın kanat genişliği yaklaşık 6,91 metreydi.
Nisan 1999 tarihinde emekliye ayrılan Bird of Prey, 16 Temmuz 2003 tarihinde Boeing tarafından Dayton, Ohio yakınlarındaki ABD Hava Kuvvetleri Ulusal Müzesi’ne bağışlandı. Yırtıcı Kuş, müzenin Modern Uçak Galeri’sinde F-22 Raptor’un hemen altında sergileniyor.
Bird of Prey'in uçuş anlarına aşağıdaki video ile tanık olabilirisiniz:
