Krokodiller, Avrupa ve Antarktika dışında dünyanın dört bir yanında 27 tür timsah, Amerikan Timsahı, Güney Amerika Timsahı ve Ganj Timsahı’ndan oluşuyor. Bu türlerden bazıları görece ufak olsa da bu yırtıcılar genellikle büyük oluyor ve boyları 2 metreye kadar varabiliyor. Şekil ve görünüş olarak da birbirlerine oldukça benziyorlar.
Krokodillerin fosil kayıtlarına bakıldığında çok fazla şekle, vücut büyüklüğüne ve olağanüstü bir ekolojik çeşitliliğe sahip olduğu görülüyor. 200 milyon yıldan uzun süren evrimsel geçmişlerine bakıldığında timsahların farklı yaşam tarzları, farklı vücut uzunlukları deneyimledikleri görülüyor. Peki, evrimlerinde hangi çevresel faktörler timsahların vücut uzunluklarını etkiledi? Ayrıca timsahların vücut boyutları geçmişte yok olan türlerle ilgili bilgiler verebilir mi?
The Next Web’de yer alan makaleye göre iki araştırmacı tarih boyunca timsahların vücut boyutlarını tamamen haritalandırdı. Vücut boyutları, yok olan hayvanların biyolojileriyle ilgili birçok bilgiyi ortaya çıkarabiliyor.
Fosil kayıtları
“Crocodylomorpha” grubu, modern krokodillerin soyu tükenmiş tüm akrabalarını içerisine alıyor ve bu da toplamda 400’den fazla tür anlamına geliyor. Crocodylomorphlar, tamamen denizde yaşayan türlerden, bugünkü memelilerde görülen kompleks dişlere sahip karasal otçullara kadar uzanıyor.
En eski crocodylomorph (kısaltma: croc), Triyasik Dönem boyunca yaşıyor ve oldukça küçük oldukları söylenebilir. Boyları 1 metreyi bulabiliyor. İlk bakışta fosil kayıtlarında crocların küçükten büyüklüğe doğru evrimleştiği gibi bir sonuç çıkıyor. Hayvanların giderek büyüyerek evrimleşmesine Cope Kuralı da deniyor.
Araştırmacılar, bu kuralın croclar için de geçerli olup olmadığını görmek için yaklaşık 200 türden toplanan verileri bir araya getirdiler.
Boyutu etkileyen faktörler
Araştırmacılar, analizleri sonucunda Cope Kuralı’nın croclarda da geçerli olduğunu gösteren bir kanıt bulamadı. Yani giderek daha büyüyecek şekilde evrimleştiklerini söylemek için kanıt bulunmuyor. Aksine araştırmacılar daha karmaşık bir senaryoyla karşılaştılar. Farklı boyutlara sahip alt gruplar evrimleşmiş ve yok olmuşlardı.
Araştırmacıların bulduğu ilk önemli ipucu vücut boyutlarının, farklı yaşam tarzlarına göre değişiklik göstermesiydi. Araştırmacılar, crocları üç ekolojik kategoriye ayrıştırdılar: karada yaşayan, hem karada hem suda yaşayan, suda yaşayan. Bu ayrıştırma sonucunda karada yaşayanların diğer iki türe göre daha küçük oldukları keşfedildi. Buna benzer bir sonuç, diğer memelilerde de bulunmuştu. Suda yaşayan akrabaları karada yaşayanlara göre daha büyüktü.
Bunun olası açıklamalarından bir tanesi, bu adaptasyonun su yaşamında oldukça önemli olması olabilir. Örneğin büyük bir bedene sahip olmak suda en uygun sıcaklıkta kalmaya yardımcı oluyor olabilir.
Araştırmacılar, sıcaklık ve coğrafi dağılım gibi çevresel faktörlerin crocların vücut büyüklüklerinde etkisi olup olmadığını da araştırdı. İlk olarak bu faktörler ve boyut arasında güçlü bir bağlantı bulunamadı. Ancak araştırmacılar, alt grupları tekrar alt ayrıştırmalara tabi tuttuklarında ilginç sonuçlar buldu.
Bu alt gruplardan bir tanesi olan krokodillerin boyutları büyüdükçe daha düşük sıcaklıklarda bulunma eğilimi olduğu fark edildi. Crocların ve diğer sürüngenlerin sıcak yerleri sevdikleri düşünülürse bu bulgu çok fazla akla yatkın gelmiyor. Ancak bu sonuç, Dünya’nın soğuduğu bilgisiyle yorumlandığında crocların yaşadığı alanlar sınırlanmış oluyor. Yani habitatlarındaki rekabet artmış ve büyük croclar daha başarılı olmuş olabilir. En nihayetinde düşük sıcaklıklar, küçük crocların yok olmasına sebep olmuş olabilir.
Yani sonuç olarak bakıldığında iklim değişikliği türlerin evrimini şekillendirebiliyor. Oldukça bariz olan bu gerçek farklı çalışmalarla farklı canlılarda da kanıtlandı. Yani modern croclar, ekolojik olarak oldukça kırılganlar ve uzun vade de türlerinin yok olmasıyla karşı karşıyalar.
