Dünyada yaşayan türlerin evrimsel yolculukları sapmalar ve çıkmazlarla doludur. Örneğin insanların bir zamanlar bir işleve sahip olan ancak günümüzde etkili bir şekilde işe yaramayan olan vücut kısımları vardır (20’lik dişler, artık işe yaramayan vücut kısımlarına en güzel örnektir). Kuyruk kemiği gibi bazı vücut kısımları ise doğumdan önce büyük ölçüde ya da tamamen kaybolur.
Development dergisinde bu hafta yayınlanan bir makale insanların, bilim insanlarının geçici vücut parçaları üzerindeki çalışmasını açıklıyor. Araştırmacılar üç boyutlu görüntüleme tekniklerini kullanarak, uzuvların erken büyümesini gözleyebildiler.
Araştırmacılar, yedi haftalık bir fetüsün el ve ayağında 30 ayrı kas tespit ettiler. Ancak fetüs, 13. haftaya geldiğinde bu kasların üçte biri kaybolmuş veya diğer kaslarla kaynaşmışlardı. Tespit edilen kasların bir çiftine dorsometakarpales ismi veriliyor. Bu kas çifti bugün hala kertenkele ve semenderler de dahil olmak üzere birçok hayvanda bulunuyor. Oysa bu kasa son olarak insan türünün 250 milyon öncesindeki atalarında karşılaşılıyor. 250 milyon yıl önceki atalarından sonra insanlarda bu kas görülmemişti.
Howard Üniversitesi’nden evrimsel biyolog Rui Diogo, “Büyüleyici olan, insanın doğum öncesi gelişiminde hiç tanımlanmayan çeşitli kasları gözlemlediğimiz ve bu atavistik kasların bazılarının, gelişimsel atavisler çarpıcı bir şekilde 11.5 haftalık fetüslerde bile görülebiliyor” dedi.
Araştırmalar sonucu tespit edilen bu organlar ve vücut kısımları, evrimin uzun bir süre boyunca nasıl çalıştığını çok güzel bir şekilde açıklıyor. Artık bir kuyruğa ihtiyacımız olmasa da genlerimiz hala bunun için bir plan içeriyor. Eğer nadir bir mutasyon veya rahimde zarar veren bir şeye bir fetüs maruz kalırsa, insanlarda tekrar bir kuyrukla karşılaşabiliriz.
