Bilim insanları, karıncaların riskli bir deneyimin ardından kendilerini tehlikeden korumayı öğrenebildiklerini ortaya çıkardı. Bu sosyal böceklerin yuvalarından ayrıldıktan sonra geri dönüş yollarını bulmak için feromon izlerini takip ettikleri biliniyordu. Bununla birlikte yapılan son araştırma, karıncaların aynı zamanda görsel hafızalarını da kullanarak daha önce karşılaştıkları avcı ya da tuzak gibi tehlikeleri bertaraf etmek için yollarını değiştirdiklerini gösterdi.
İkinci denemede karıncalar hatırladı:
Avustralya'dan Melophorus bagoti ve Sahara'dan Cataglyphis fortis adı verilen iki farklı çöl karıncası türüyle yapılan deneyde, karıncaların yuvalarına dönüş yoluna bilim insanları tarafından bir çukur tuzağı hazırlandı. Bu tuzaktan çıkışın tek yolu da ince bir daldı.
İlk seferde tuzakla karşılaşan karıncalar, yuvalarına doğru hızlıca hareket edip tuzağa düştüler. İkinci denemedeyse karıncaların çukurdan kaçınarak yollarını değiştirdikleri gözlendi. Tuzağa yaklaşan bazı karıncalar, öncelikle durup etraflarını kontrol etti, sonrasındaysa çukurun etrafından dolanarak yuvalarına güven içerisinde ulaştı.Araştırmacılar, karıncaların görsel hafızalarının çukura düşmelerinden birkaç saniye öncesine gittiğini ortaya çıkardı. Bunu düşüşle eşleştiren karıncalar, böylece ikinci seferde çukura düşmekten kaçınmayı başardı.
Dr. Antoine Wystrach, bundan sonraki hedeflerinin bu öğrenme mekanizmalarını uygulayarak böceklerin sinir siteminin karmaşıklığını daha iyi anlamak olduğunu söyledi.
Afrika'ya özgü Matabele karıncalarının termitlerle savaş yaptığı alanları inceleyen uzmanlar, saldırı bittikten sonra karıncaların birbirlerini tedavi etmeye çalıştıklarını gözlemlemişti. Saldırı bittikten sonra yuvalarına geri dönen karıncalar, yaralanan karıncayı sistematik bir şekilde sırtüstü yatırıp yaralanan bölgeyi 4 dakika boyunca yalayarak tedavi etmeye çalışıyordu.
