Toplum olarak hayatımızı belirli bir düzen içinde sürdürebilmemiz için hız, kütle, uzunluk gibi ölçü birimlerine ihtiyaç duyarız. Bu birimler, nesneler ve olaylar arasında karşılaştırma yapabilmemizi ve hayatı ‘formülize’ edebilmemizi sağlar. Tüm ölçü birimleri, evrenin neresine giderseniz gidin geçerli olacak şekilde belirli bir sabite göre tanımlanmıştır. Biri hariç; kilogram.
Manavdan sebze alırken ya da onlarca katlı apartmanlar inşa ederken ağırlık birimleri oldukça faydalı oluyor. Ancak kilogram, belirli bir sabite göre değil, belirli bir nesneye göre tanımlanmıştır. Fakat biliyoruz ki hiçbir nesne sonsuza kadar aynı kalamaz. Dolayısı ile kilogramı belirli bir sabite göre tanımlamanın vakti geldi de geçiyor.
Günümüzde kilogramın tanımı, Fransa’da saklanmakta olan platinyum-iridyum alaşımlı bir nesnenin ağırlığı ile tanımlanıyor. Fakat iridyumun yarı ömrü üç aydan bile kısa olduğu için söz konusu nesnenin ağırlığı, aradan geçen 129 yılda 50 mikrogram azaldı. Bu nedenle şu anda 1 kilogram, 1000 gram yerine 999.99995 grama eşit geliyor.
Bilim insanları, kilogramın ağırlığını fotonun enerjisi ile elektromanyetik dalgasının frekansı arasındaki orantıya verilen isim olan Planck sabiti ile tanımlamayı tercih ettiler. Planck sabitinin birimi genellikle ‘J·s’ olarak alınsa da bilim insanları, kilogramı tanımlamak için sabiti 1m kg2/s birimi ile kabul ettiler.
Planck sabitini ölçmek kesinlikle kolay bir iş değil. Bilim insanlarının Planck sabitini hatasız bir şekilde ölçmesi için son derece hassas cihazlar oluşturmaları gerekiyordu. Sonuç olarak ise kilogram, 6,626 0693×10-34 joule.saniye olan Planck sabiti ile tanımlandı ve uluslararası kütle birimimiz, evrensel bir geçerliliğe kavuşmuş oldu.
