Ekmeğinizin, meyvelerinizin üzerinde çıplak gözle görülebilen noktacıklı küfler aslında buz dağının görünen yüzüdür. Mantarların üreme hücreleri olan sporlar saçaklanarak çok daha derine iner, bunların köklerini görmek oldukça zordur.
Küflenmiş kısımları kesip attığınızda bunların tamamından kurtulmuş olmazsınız. Kalan parçayı yediğinizde bir ağız dolusu mantarı da yemiş olursunuz. Bu da çeşitli sağlık sorunlarını beraberinde getirebilir.
Uzmanlara göre küflerin çoğu zararsız olsa da bazıları tehlikelidir.
Bazı küfler, alerjik reaksiyonlara veya solunum problemlerine neden olabilen mikotoksinler içerir. Özellikle aflatoksin adı verilenlerin kansere neden olduğu biliniyor. Mikotoksinler genellikle tahıllarda ve kabuklu yemişlerde oluşan küflerde bulunur, bunlar dışında ise üzüm suyu, kereviz, elma ve diğer bazı besinlerde de bulunabilir. Aflatoksin ise daha çok mısır ve yerfıstığında yaygındır.
Havada bulunan küf sporlarını uzak tutmak için yiyeceklerinizi örtün, bozulabilir gıdalar için saklama kapları kullanın, uygun hava şartlarında saklayın, besinleri üç ila dört gün içinde tüketmeye çalışın.
Küflenmiş peynirler de atılmalıdır. Küf, peynirin her tarafına iplikler salarak göremediğiniz bir kirlilik yaratır.
Ayrıca listeria, brusella, salmonella ve E. coli gibi zararlı bakteriler de küfle birlikte ortaya çıkabilir. Küf çedar, parmesan gibi sert ve yarı yumuşak peynirlere genellikle çok fazla nüfuz edemez. Böylece küflü kısmı kesip peynirin geri kalanını yiyebilirsiniz. Küflü noktanın çevresinden ve altından en az 2,5 cm kesmeniz gerekiyor.
Brie ve Camembert gibi bazı küf türleri ise peynir yapmak için kullanılır. Bunları sağlıklı yetişkinlerin yemesinde bir sakınca yoktur. Zayıf bir bağışıklığı olanlar, yaşlı yetişkinler, hamile kadınlar, bebekler ve küçük çocuklar bu peynirleri yememelidir. Ne tür bir peynire sahip olduğunuzdan veya küflendiğinde ne yapacağınızdan emin değilseniz, garanti yolu seçerek atmanızda fayda var.
Kaynaklar: Live Science, Mayo Clinic
