Özellikle de sosyal medyada fazla vakit geçiren kişiler, son dönemlerde bir dizinin adını sıklıkla duymuşlardır: La Casa De Papel. Dizi sosyal medya kullanıcıları arasında sıklıkla konuşuluyor ve övgüler alıyor. Tabii bunun en büyük nedeni Netflix'in diziye el atmış olması.
Dizinin orijinali, İspanyol Antena 3 kanalı için 15 bölümlük tek sezon olarak çekildi. Netflix ise bölümlerin sürelerini uzun buldu ve ilk 9 bölümü 13 bölüme ayırarak 1. sezon olarak yayınladı. Eğer dizinin ilk sezonunu Netflix’ten izlediyseniz, dilerseniz 2. sezonu orijinal dizinin son 6 bölümünü izleyerek tamamlayabilirsiniz. Netflix, 2. sezonu Nisan ayında yayınlayacak.
Yukarıda da söylediğim gibi diziye bu sıralar sanal ortamda sıklıkla denk gelebilirsiniz ve dizi için ‘bir soygun hikayesi’ tanımlaması ile karşılaşabilirsiniz. Bu kısmen doğru olsa da dizi temelinde bir başkaldırış hikayesi anlatmaktadır. Ana karakterlerin kırmızı giyinmeleri ve Salvador Dali maskeleri takmaları bunun en büyük göstergesi.
Asıl soruya gelelim; La Casa De Papel neden bu kadar sevildi? Öncelikle dizi, seyirciyi gereksiz ve temposuz sahnelerle oyalamak yerine henüz ilk bölümden soygunu gerçekleştirerek yüksek bir temponun içine atıyor. Hal böyle olunca da dizinin temposu ve heyecanı sürekli olarak yüksek kalıyor.
Fakat karakterin kimlikleri hakkında bilgi vermek ve ekibin planını parça parça göstermek de seyirciyi diziye bağlamak için oldukça önemlidir. Dizi, doğrudan soygunla bağladığı için karakterleri ve planı flashbacklerle öğrenebiliyoruz. Bu flashbackler, heyecanın her an devam ettiği dizinin zaman zaman durulmasını sağlıyor.
Dizide elbette ki bazı mantık hataları ya da abartılar da bulunuyor. Yıllarca Hollywood yapımları izlemiş biri olarak bunların yapımı tamamen bozduğunu söyleyemeyeceğim, fakat dizinin ilerleyen bölümleri gereksiz bir aşk hikayesine dönüyor ki izleyiciye bir miktar ‘neredeydik, nereye geldik?’ dedirtebiliyor.
