İncil’deki metinlerin ve antik bir Mısır metninin bir birleşimini kullanan araştırmacılar, Mısır firavunlarının tarihlerini ve özellikle Büyük Ramses'in hükümdarlık sürecini aydınlatmaya devam ediyorlar.
İncil’de güneş tutulması ile ilgili olan kısımda; Yeşu’nun İsrail halkını, bugün modern Filistin ve İsrail’in kurulu olduğu bölgeye götürüp, “Güneş, Aijalon Vadisi’ndeki Gibeon’da Ay’ın arkasında duruyor” şeklinde dua ettiğini belirtiliyor. Bu sözlerden yola çıkan araştırmacılar, bir gök olayının meydana geldiği sırada dua edildiğini ve ilerleyen dönemlerde bu bölgede İsrail halkının egemen olduğunu vurguluyorlar.
Cambridge Üniversitesi’nden Prof. Dr. Colin Humphreys konuyla ilgili, "1611 yılında yayınlanan ve Kral James tarafından yazılan İngilizce İncil çevirisinde bu kısım, Güneş’in ve Ay’ın hareketsiz bir şekilde durdukları şeklinde yorumlanmış.” açıklamasında bulundu.
Sözlerine, “Ancak orijinal İbranice metne geri dönersek, Güneş’in Ay’ın arkasına geçtiğinde parlamayı bıraktığını anlıyoruz. Sonrasında devam hareket dolayısı ile Güneş’in tekrar patlamaya başladığı anlatılıyor. Bu noktada İbranice olan kelime İngilizce’ye ‘durağan’ olarak tercüme edilmiş.” şeklinde devam eden bilim insanı, çeviri ve yorumlama yüzünden yanlış anlaşılmaların gerçekleştiğine vurgu yaptı.
İsraillilerin MÖ 1500 ila 1050 yılları arasında Canaan’da bulunduğuna dair bağımsız kanıtlar var. Bu kanıtlardan birisi de Mısır hükümdarı Ramses'in oğlu olan Firavun Merneptah döneminden kalma metinlerden birisi. Kahire’deki Mısır Müzesi'nde sergilenen büyük granit blok, Merneptah'ın hükümdarlığının 5. yılında yazılmış ve Canaan’da bulunan İsrail halkından bahsediliyor.
Tarihçiler, bu iki metni de muhtemel tutulma tarihlerine ve kayıtlara bakarak kıyaslamışlar fakat başarısız olmuşlardı. Daha önceki araştırmalarda gözden kaçan şey, tutulmalarda Ay’ın doğrudan Güneş önünden geçmesi durumu değil, tam tutulma olaylarıydı. Yani kısmi tutulmalar da araştırmaya dahil edilmiş ve sonuca ulaşılamamıştı. Çünkü antik dünyada her kısmi ve tam güneş tutulmaları aynı kelimelerle kayıtlara geçmişti.
Araştırmacılar, İncil’de geçen ve Canaan’da görülen tam tutulmanın 30 Ekim 1207'de gerçekleştiğini tespit ettiler. Bunun için yeni geliştirdikleri bir dizi astronomik hesaplama yöntemi kullanıldı. Ramses’in döneminden günümüze ulaşan kayıtlardaki verilere göre yapılan hesaplamalarda, MÖ 1210 ile 1207 yılları arasında bir tam tutulmanın gerçekleştiği de hesaplandı.
Eğer bu yeni tarihler araştırmanın ilerleyen süreçlerinde bilimsel kanıtlar olarak ele alınırlarsa, Ramses ve sonraki Mısır hükümdarlarının imparatorluk yılları hakkında önemli değişikliklere gidilebilir. Dolayısı ile Mısır’dan günümüze ulaşan çoğu eserin yeniden tarihlenmesi gerekebilir ve Orta Doğu dinleri hakkında daha detaylı bilgilere sahip oluruz.
