Yanan bir muma bakarken, yok oluyormuş gibi göründüğünü düşünebilirsiniz fakat gördüğünüzden çok daha fazlası meydana geliyor.
Bu “kaybolma” durumu, bilim sayesinde açıklayabileceğimiz bir kimyasal reaksiyona dayanıyor aslında. Haydi detaylarına inelim.
Mum, bir nevi yakıt.
Bir mum, fitil ve mum (soya mumu, parafin mumu, balmumu ya da başka bir mum türü…) olmak üzere iki bölümden oluşuyor. Türü ne olursa olsun mum, hidrojen ve karbon atomlarını; yani hidrokarbonları içeriyor.
Mumun kendisini, yakıt olarak düşünebiliriz ancak doğrudan ateşe maruz kalsa bile fitil olmadan kendi başına kolay kolay yanmıyor.
Fitil yandığında, alevin ısısı fitilin tabanındaki balmumunu eritmeye başlıyor ve sıvı mumu alevin içine doğru çekiyor. Mum alevinin yoğun ısısı, fitildeki erimiş mumun buharlaşmasına ve yanıcı gaz buharına dönüşmesine yardımcı oluyor.
Havadaki oksijenle reaksiyona giren ve buharlaşan mum, alev alarak aşağıdakileri açığa çıkarıyor:
- Enerji, ışık ve ısı
- Duman
- Karbondioksit
- Su parçacıkları
Özetleyecek olursak…
Mum, alevin ısısının yanı sıra oksijen ve yakıtın varlığını içeren bir yanma reaksiyonuyla dönüştürülüyor. Böylece katı hâldeki mum, karbondioksit gazına ve su buharına dönüşüyor.
Şöyle de diyebiliriz; alevin ısısı, hidrokarbonları ayrı hidrojen ve oksijen moleküllerine parçalayarak mumu önce katıdan sıvıya, sonra sıvıdan gaza dönüştürüyor.
İlginizi çekebilecek diğer içeriklerimiz:
