Günümüzde pazardan, marketten, manavdan aldığımız muzların hepsi çekirdeksiz ancak bu; normalde de çekirdeksiz oldukları anlamına gelmiyor.
Aslında muzları insanlar olarak biz evcilleştirdik. Evet, doğru duydunuz. Evcilleştirdik. Nasıl olduğunu anlatalım.
Melezleştirme sürecinde kendi üreme yetenekleri kayboldu.
Vahşi muz türlerinde aslında çekirdek var. Yukarıdaki görselden görebilirsiniz. Ancak bu vahşi muzların tadı ve dokusu, bizim yediklerimiz gibi değil. Tatsız ve yenmesi çok daha zor.
Bu yüzden “Musa acuminata” ve “Musa balbisiana” adlı iki farklı muz türünü melezleyerek günümüzdeki muzları elde ettik. Böylece muzun yenilebilir kısımları arttı ve çekirdek oluşumunun önüne geçildi. Fark ettiyseniz çekirdek yerine yalnızca küçücük tohum izleri var.
Hâl böyle olunca üreme süreçleri de değişiyor.
Modern muzlar, diğer meyveler gibi doğal tohumlarla üremiyor. Vejetatif çoğalmayla ürüyor. Muz bitkisi büyüdükçe ana bitkinin kök kısmındaki yan filizler çıkıyor ve bu filizler, bitkinin küçük versiyonu gibi oluyor.
Yan filizler, ana bitkiden ayrılıyor ve kökleriyle birlikte toprağa dikilerek yeni bir muz bitkisi olarak büyümeye başlıyorlar. Dikilen filizler çok hızlı bir şekilde kökleniyor ve sadece birkaç ay içinde yeni bir muz bitkisi oluşuyor. Meyve vermesi ise birkaç yıl sürüyor ve sonucunda vejetatif üremeyle oluşan muzlar elde ediliyor.
Göz atabileceğiniz diğer içeriklerimiz:
