Uzayın derinliklerindeki gözlemlerimiz ve galaksilerin birbirlerinden uzaklaşıyor oluşu, bize evrenin artan bir ivmeyle genişlediğini gösteriyor. Evrenin ne hızda genişlediğini bilmek, onun kaç yaşında olduğunu tahmin etmek açısından da büyük önem taşıyor.
Kütleçekimsel mercek verilerinde uyuşmazlık
Yeni araştırma, gökbilimcilerin daha önce ölçtükleri evrenin genişleme hızına ilişkin verilerden elde edilen sonuçların, arka plan radyasyonundan yola çıkılarak genişlemenin ne olmasına ilişkin yapılan tahminlerle uyuşmazlık gösterdiğini ortaya koydu. NASA, yeni çalışmayla önceki ölçümler arasındaki uçurumun, evrenin temel fiziksel parametrelerini anlamada sonuçlar yaratacağını ve bu uyumsuzluğu açıklamak için yeni bir fiziğe ihtiyaç duyulabileceğini belirtiyor.
Yeni araştırmada gökbilimciler, evrende ölçümler yapmak için kütleçekimsel mercek adı verilen bir yöntemi kullandılar. Kütleçekimsel mercek, galaksileri ve öteki büyük yıldız kütlelerini 'büyüteç' olarak kullanmaya yarıyor. Bu gök cisimlerinin devasa kütleleri evrenin dokusunu bozuyor ve arka plandaki nesnelerin ışığını kuvvetlendirip saptırıyor.Şimdiye kadar gökbilimciler, bu kozmik uzaklık merdiveni yöntemini cisimler arasındaki uzaklığı ölçmek için kullanıyordu. Bu yöntemi kullanan gökbilimciler, farklı yıldızları referans noktaları olarak kullanıyor.
Gökbilimciler yeni Hubble yöntemine H0LiCOW adını verdiler. Bu yeni yöntemden elde edilen verilere göre, evren daha önce düşündüğümüzden çok daha hızlı bir şekilde genişliyor. H0LiCOW takım lideri, Almanya Max Planck Enstitüsü'nden Sherry Suyu, sonuçların uyuşmamasının, özellikle evrenin ilk aşamalarında madde ve enerjinin nasıl evrimleştiğine ilişkin kavrayışımızın yetersiz olduğunu göstereceğini savunuyor.
