Bilimin en çok ilgisini çeken konulardan birisi ölüm ve yaşam döngüsüdür. İnsanlar ve canlılar neden ölür sorusu da cevabı aranan sorulardan bir tanesidir.
Alabama Üniversitesi’nden emekli profesör Peter Noble, Washington Üniversitesi’nden meslektaşları ile birlikte yaptığı çalışmalarda, gen aktivitesini ölçme amacıyla bir teknik test ediyordu. Yaptıkları çalışma onları bambaşka bir keşfe yönlendirdi.
Bilimsel araştırmalarda test grubu ve kontrol grubu bulunur. Kontrol grubu olağan şekilde yaşar. Normalde olması gerekenler, bu kontrol grubunun üzerinde yapılan incelemelerde öğrenilir. Noble ve arkadaşları da ölü bir zebra balığını kendi deneyleri için kontrol grubu olarak kullanmayı amaçlıyordu. Yeni ölmüş balıktan test amacıyla aldıkları dokuyu kontrol ederken tahminleri, hücre aktivitesi azaldıkça genlerin yeni kopyalarının hızlı bir şekilde azalmasıydı. Aradıklarını da buldular sayılır –bazı genleri istisna kabul edersek.
Genlerin %1’lik bir kısmı, bir şeyler inşa etmeye hazırlanır gibi davranmaya devam ediyordu. Yapılan tekrarlı testlerde, organizma öldükten saatler, hatta günler sonra aktivitesi devam eden hücreler bulundu.
Nobl ve ekibinin çalışmaları uzun süre şüpheyle yaklaşılan çalışmalar olmuştu. İspanya’da Barselona Genom Enstitüsü’nden Roderic Guigo önderliğindeki bir grup, ölüm sonrası gen aktivitesinin insanlarda da gözlemlendiğini ortaya çıkardı. Noble, bu grubun da aynı olguyu kanıtlaması sayesinde kurtulduklarını söyledi.
