Bilim insanlarının evrim üzerine çalışmaları devam ediyor. Yeni yapılan bir araştırma, evrimde sosyalliğin önemini ortaya koymasıyla büyük dikkat çekmeyi başardı. Bu araştrmayı mümkün kılan ise 3 boyutlu tarama teknolojileri oldu.
Araştırmacılar, bazılarının soyu tükenmiş bazılarının ise soyu devam eden memelilerin kalıntıları üzerinde yaptığı incelemeler, evrimin hızı ile sosyallik arasında doğru orantı bulunduğunu ortaya koydu. Sosyal olan türlerin evrimlerinin daha hızlı olduğu ortaya çıktı.
Yalnızlık evrime engel
Natural Hisstory Museum’dan Prof. Anjali Goswami önderliğinde bir ekip tarafından gerçekleştirilen çalışmada, 322 örneğin kafatası yapıları incelendi. Böylece adaptif radyasyon olarak adlandırılan çeşitli ekolojik niş varyasyonların ortaya çıkış hızına dair bir tespitte bulunmak mümkün oldu.
Dinozorların ortadan kalkmasının ardından memeli türü hızla büyümeye başladı. En büyüğü küçük bir köpek kadar olan memeliler bir anda dinozorların baskısından kurtulunca genetik anlamda bir patlama yaşandı ve türler çeşitlendi. Yeni yapılan araştırmaya göre bu patlamanın hemen ardından evrimsel çeşitlenme oldukça yavaşladı. Bir başka ilgi çekici nokta olarak, kemirgenler ve balinalar dışındaki canlıların kafatası evrimleri benzer şekillerde oldu.
Araştırmacılar da çevresel değişimlere türlerin nasıl tepki verdiğini incelemek için çalışmalarını kafataslarına yoğunlaştırdı. Ayrıca bu kalıntıların ait olduğu canlıların evriminde çevrenin, sosyal davranışların, beslenme şekillerinin, sosyal davranışlarının, ebeveyn bakımının ve aktivite zamanının önemli rol oynadığını ortaya koymayı da başardılar.
Araştırmaya göre bakıma ihtiyaç duyan türlerin bireylerinde evrim daha yavaş oluyor. Öte yandan sosyal canlıların evrimleri ise daha hızlı oluyor. Bu sosyallik sayı olarak kalabalık olma anlamında değil, birbirleriyle etkileşime geçen bireylerden oluşan grupları işaret ediyor. Günlük aktiviteleri belli olan türlerin de evrimi, daha serbest olan örneklerden farklı oluyor.
