Televizyon kanalları, artık internet yayıncılığı karşısında pek de fazla seçeneğe sahip değil. Artık sıradan bir YouTube videosu bile, prime-time denilen yoğun saatlerde bile TV kanalından daha çok izlenmeye sahip oluyor. Hatta Türkiye’de ne kadar hissedemesek de internet reklamlarının gelirleri, TV kanallarını geride bırakmış durumda.
Sıradan bir kullanıcı gözüyle internet ve televizyonun farkına birlikte bakalım. Televizyon içeriklerini seçme şansınız sınırlıdır. Karşınıza çıkar, dikkatinizi çekmezse kanalı değiştirirsiniz. Ayrıca ruh halinize ya da ilgi alanlarınıza göre film, dizi, belgesel ya da program bulmanız zordur. Ancak internet, özgür bir alandır. Dilediğiniz türdeki içeriği, istediğiniz saatte izlersiniz.
TV yayıncılığında bir süreklilik olmak zorundadır. Dolayısıyla kanallar, günün her saatini dolduracak yayın akışı hazırlar, ona göre hareket ederler. Bu akış sırasında her türden izleyici TV başına geçebilir. Dolayısıyla herkese ulaşan içeriğin, toplumun genel standartlarına uygun olması gerekir.
İnternette bir akış bulunmadığından ve seçim şansı, izleyicinin kendisine ait olduğundan bir farkındalık durumu söz konusudur. Yani izleyici, birazdan izleyeceği içerikte nelerle karşılaşacağının farkındadır. Zaten bu farkındalığa sahip olduğu için seçim yapmış durumdadır.
RTÜK’ün denetimi, internet içeriklerinde neler değiştirecek?
TV içeriklerinde sigara, alkol, cinsellik, şiddet unsurlarının sansürlenmesi durumuna, artık Netflix ya da BluTV içeriklerinde de rastlayacağız. Örneğin şarap yerine “fermante edilmiş üzüm suyu” denilecek, sigara üzerine çiçek ya da buzlanma eklenecek.
RTÜK, Netflix gibi platformlarda bulunan “ebeveyn denetimi” seçeneklerini yeterli görmeyeceğini açık şekilde belli ediyor. Zira düzenlemenin ana ekseni çocukların bu içeriklere ulaşmasını engellemek değil. Eğer mesele çocuklarsa, YouTube üzerindeki milyonlarca sorunlu içeriğe zaten ücretsiz şekilde ulaşıyorlar. Burada görev ebeveynlerin kendisine düşüyor.
Yeni düzenlemeyle birlikte RTÜK, internet yayıncılığını kontrol altına almak istiyor. Dünyanın çoğu ülkesinde eşdeğer kurumlar benzer haklara zaten sahipler, ancak işi tartışmaya sürükleyen şey bu denetim hakkı değil. Kullanıcılar, kendi istekleriyle izledikleri içeriklerin doğasını bozacak unsurlar görmek istemiyorlar. Bazı kullanıcılar ise bunun gerekli olduğunu düşünüyorlar.
