Gezegenlerin etrafında halka olması çok da nadir bir durum değil. Güneş sistemimizdeki birkaç gezegende halkalar var ve Uranüs de bunlardan biri. Gezegenin halkaları o kadar ince ki bilim insanları onları 1970’lerin sonunda keşfedebildi.
Bilim insanları, halkaları gözlemlemek için Şili’deki Very Large Telescope ve Atacama Large Milimeter Array radyo teleskop dizisini kullandılar.
Teleskoptaki inanılmayacak derecedeki hassas araçlar, gezegenin ısı resimlerinin yakalanmasını sağladı. Bunun sonucunda araştırmacılar, halkaların ısıları hakkında bir fikir elde etti. Uranüs oldukça soğuk bir gezegen, ancak onun halkaları gezegene kıyasla biraz daha sıcaklar.
Halkalar, -196 °C, yani oldukça soğuk. Ancak bu sıcaklık, gezegenin en soğuk bölgeleriyle kıyaslandığı zaman oldukça “sıcak” kalıyor. Gezegenin en soğuk bölgeleri -223 °C, bu nedenle gezegenin halkaları gezegenin kendisine kıyasla, termal fotoğraflarda daha koyu renklerde görünüyor.
Araştırmanın yazarı Edward Molter, bir açıklamasında: “Epsilon halklarının biraz tuhaf olduğunu zaten biliyorduk, çünkü halkalar çok küçük ve onları tam anlamıyla görmemiz oldukça zor.” diyor ve ekliyor: “Halkalardaki maddeler ya dışarı atılıyor ya da birleşerek daha büyük hale geliyor. Bilmiyoruz. Bu fotoğraflar, halkaları oluşturan maddelerin tek bir kaynak maddeden mi geldiğini yoksa her halka için farklı mı olduğunu anlamamızı sağlayacak adımlardan biri.”
