NASA'nın 70'li yıllarda uzaya fırlattığı iki Voyager sondası, günümüzde dış Güneş Sistemi'nde, yıldızlararası uzayda geziniyor. Fırlatmanın üzerinden 40 yılı aşkın bir süre geçmesine rağmen sondalar hâlâ yeni keşifler yapıyor. En son bulguları ise Güneşin kozmik ışınlarından güç alan yeni bir elektron patlaması türünün keşfi oldu.
Patlamalar, Güneş'ten gelen şok dalgaları tarafından itilen, ışık hızına yakın hızlarda hareket eden elektronlardan oluşuyor. Konu hakkında konuşan çalışmanın yazarlarından Profesör Don Gurnett, yaptığı açıklamada "Şok dalgalarının parçacıkları hızlandırdığı fikri yeni değil. [Ama] onu yeni bir diyarda tespit ettik: Benzer süreçlerin gözlemlendiği Güneş rüzgarından çok farklı olan yıldızlararası ortam" ifadelerini kullandı.
Yepyeni bir buluş:
Elektron patlamalarının ilk aşaması, taçküre kütle atımıyla gerçekleşir. Bu Güneş patlamaları, büyük miktarda aşırı sıcak plazmayı uzaya fırlatır ve Güneş Sistemi'nden dışarıya doğru hareket eden şok dalgaları yaratır. Ortaya çıkan elektron patlaması ise şok dalgasından bile daha hızlı olur.
Iowa Üniversitesi'nin yayınında, "Fizikçiler, yıldızlararası ortamdaki bu elektronların şok dalgasının kenarındaki güçlendirilmiş bir manyetik alandan yansıtıldığına ve ardından şok dalgasının hareketiyle hızlandırıldığına inanıyor" ifadeleri kullanıldı.
Bilim insanları, yıldızlararasındaki boşlukta bu şok dalgalarını ilk kez gözlemledi. Bu başarıda büyük rol oynayan Voyager sondaları, Dünya'dan çok uzağa, hatta Güneş Sistemi'nin dışına kadar gittiği için bu dalgaları tespit edebildi.
1977'de fırlatılan Voyager 1 şu anda Güneş'ten yaklaşık 22,7 milyar kilometre uzakta, Voyager 2 ise yıldızımızdan yaklaşık 18,7 milyar kilometre uzakta bulunuyor. Bu mesafelerin aklınızda canlandırabilmeniz için Güneş ile Dünya arasındaki mesafenin kabaca 150 milyon kilometre olduğunu hatırlatalım.
