Geçtiğimiz günlerde Duke profesörü Dan Ariely, ilginç bir benzetme ile yapay zekanın iş yaşamındaki yeri üzerine ilginç bir konuşmada bulundu. Sözlerine, ‘İnsanların yapay Zeka hakkındaki bilgileri, cinsellik hakkında konuşan ergenlere benziyor. Herkes bunun hakkında konuşuyor ama kimse bunu nasıl yapacağını gerçekten bilmiyor, herkes başkalarının yaptığını düşünüyor ve bu yüzden herkes bunu yaptığını iddia ediyor' diyerek başlayan Ariely, ‘AI sistemleri artık bir oyun öğrenebilir ve saatlerce şampiyonu yenebilir olsalar da, iş uygulamalarında kullanılmaları son derece zordur' diyerek konuşmasına devam etti.
M.I.T.'den Sloan Management Review ve Boston Consulting Group, 3.000 şirket yöneticisini araştırdı. Sonuçlara göre yöneticilerin yüzde 85'inin AI'ın (öğrenebilir yapay zeka teknolojisi) şirketlerine rekabet avantajı sağlayacağına inandığını, ancak yalnızca %5’nin teklifler veya süreçlerine “kapsamlı bir şekilde” dahil ettiğini buldu. Bunun temelini oluşturan faktör ise şu bilgilerde gizli; AI'yı uygulamak, yazılım yüklemek kadar kolay değildir. Kolay erişilemeyen uzmanlık, vizyon ve bilgi gerektirir.
Örneğin, Google’ın AlphaGo Zero gibi iyi bilinen uygulamalarına baktığınızda, sihir gibi bir izlenim elde edersiniz: AI, dünyanın en zor tahta oyununu sadece üç gün içinde öğrenir ve şampiyonları yener.
Fakat, iş yaşamını ve değişkenlerini Oyuna Teoremine dönüştürmek her zaman mümkün değildir. İş dünyasında veriler olduğu kadar bir çok sezgi ve değişken de için işine girer ki bu da doğru kararları vermek için sadece verileri değerlendirmenin yetersiz olduğu anlamına gelebilir. Bu açıdan günümüz teknolojisinde en üst düzey AI teknolojisinin bile uzmanca iş yaşamına adapte edilebilmesi oldukça sancılı ve zorlu bir süreçtir.
Siz ne düşünüyorsunuz, kısa ölçekli bir gelecekte ‘yapay zeka’iş yaşamındaki insan yeteneklerinin ve stratejik yaklaşımlarının yerini alabilecek mi?
